Przed nami runda rewanżowa rozgrywek grupowych Ligi Mistrzów a w niej spotkanie pomiędzy Athletic a liderem grupy H czyli FC Porto. Dwa tygodnie temu na Estadio Dragao Smoki wygrały 2-1 dzięki bramkom Herrery oraz Quaresmy. Dla Basków trafienie zaliczył Guillermo Fernandez. Dla obydwu zespołów jest to bardzo ważny mecz. Dla gości wygrana, przy jednoczesnej przegranej BATE oznacza pewny awans do drugiej rundy. Dla gospodarzy jest to spotkanie o zachowanie twarzy i pokazanie ze gdyby nie głęboki kryzys z pierwszej części sezonu to zapewne powalczyliby o awans z grupy. Jest to tez szansa na przedłużenie swojej przygody z pucharami o rozgrywki Ligi Europy bo trzecia drużyna każdej grupy na wiosnę będzie również grała w pucharach. Wprawdzie wciąż istnieją matematyczne szanse na awans z grupy H do fazy pucharowej Champions League ale powiedzmy sobie szczerze ze trzeba by było liczyć na cud patrząc w jakiej formie jest Szachtar Donieck i właśnie FC Porto. Tyle ze żeby liczyć na taki cud należy wygrać na San Mames, najlepiej nie tracąc żadnej bramki co będzie nie lada wyzwaniem. Początek spotkania o godzinie 20.45.

Zespół Smoków z Porto wrócił już chyba na stale na właściwe tory. Po początkowych kłopotach nowego trenera Julena Lopetegui z aklimatyzacja, składem i koncepcja na zespół wydaje się ze teraz byłemu szkoleniowcowi hiszpańskiej młodzieżówki nie pozostaje nic innego jak pociągnąć drużynę do odzyskania prymatu w Lidze Sagres. Dwa tygodnie przyniosły spore zmiany, dwa pewne zwycięstwa, co przy potknięciu Benfiki i generalnie sporym męczarniom jakie towarzysza grze Orłów sprawiły ze Smoki zameldowały się tuz za plecami rywali od których dzieli ich tylko jedno oczko. Wprawdzie również zespół z Porto jest naciskany przez Vitorie Guimares ale wątpliwe jest żeby rywale z Estadio Dom Afonso Henriques sprostali grze na tym poziomie przez cały sezon. Chociaż z drugiej strony kalendarz sprzyja  Vimaranenses a trener Rui Vitoria wykonuje doskonałą prace, która jak na razie daje bardzo dobre efekty. Wracając jednak do Porto to trenerowi Lopetegui ubyła również kolejna bolączka a wiec kontuzje. Właściwie zespół na dzień dzisiejszy jest w całości do dyspozycji swojego trenera i może on wybierać z całej blisko 30 osobowej kadry zawodników. Oczywiście do Ligi Mistrzów można było zgłosić mniejsza liczbę piłkarzy ale reszta z powodzeniem może walczyć z rozgrywkach krajowych a najlepsi w nagrodę zostaną dołączeni do pozostałych wybrańców na rozgrywki fazy pucharowej. Na dzień dzisiejszy niezdolni do gry są Otavio i bramkarz Helton, którzy wprawdzie są już zdrowi ale musza dojść do formy po długotrwałych kontuzjach. Zresztą i tak grac by nie mogli bo nie są zgłoszeni. Trener Lopetegui powołał na dzisiejszy mecz 20 osobowa kadrę i są to:

Bramkarze: Fabiano, Ricardo Nunes, Andres Fernandes

Obrońcy: Danilo, Indi, Maicon, Marcano, Alex Sandro

Pomocnicy: Casemiro, Brahimi, Quintero, Evandro, Herrera, Oliver, Ruben Neves

Napastnicy: Quaresma, Jackson, Tello, Adrian, Aboubakar.

Opiekun FC Porto zapewne będzie chciał zapewnić sobie już dzisiaj awans do kolejnej rundy wiec wystawi najmocniejszy skład. W bramce powinien stanąć Fabiano. W obronie od prawej Danilo, Indi, Maicon, Alex Sandro. Raczej trudno się spodziewać zbyt ofensywnego ustawienia Smoków i raczej nie wyjdzie od pierwszej minuty kolejne cudowne dziecko portugalskiego futbolu a wiec Ruben Neves. Zapewne trener rozpocznie bardziej defensywnie z Herrera i Casemiro, którzy będą wspierani przez Brahimiego harującego a całej długości i szerokości boiska. On tez powinien być łącznikiem z trzyosobowym atakiem złożonym z Jacksona na środku, Quaresmy oraz Quintero na bokach.

Dwa zwycięstwa z rzędu w rozgrywkach ligowych na pewno dały trochę niezbędnego spokoju w szeregach Los Leones, jednak zostały okupione poważną strata. Meczu z Sevilla nie dokończył Aritz Aduriz najlepszy snajper zespolu, który naderwał ścięgno i przez najbliższe dwa tygodnie będzie pauzował. Trener zamiast wiec poprawiac styl gry drużyny, który nadal jest w większości żałosny, to musi szukać rozwiązania na środek napadu. Wybór był potencjalnie spośród czterech zawodników a wiec Kike Soli, Toquero, Viguery oraz Guillermo. Patrząc na dotychczasowe traktowanie tych zawodników przez Txingurriego to o pierwszej dwójce można było zapomnieć i wybór ograniczył się do dwoch piłkarzy. Trochę to dziwne bo o ile jeszcze brak Toquero można zrozumieć bo Gaizka nigdy nie był napastnikiem to już przypadek Kike Soli jest dziwny. Na treningach spisuje się dobrze, strzela sporo bramek i co najważniejsze potrafi sobie sam wypracować sytuacje, co w przypadku Aduriza jest raczej niemożliwe. Z drugiej jednak strony Viguera jest w końcu królem strzelców Segunda Division i 25 bramek na zapleczu La Liga tez jest dobra reklama a z kolei Guillermo sprawdził się dwa tygodnie temu w meczu z Porto strzelając bramkę, jest bardzo szybki, świetny technicznie i jakoś bardziej czuje grę niż jego rywale w ataku. A może Valverde zagra na dwoch napastników? To byłoby marzenie gdyby na pozycji pivota pojawił się Benat obok Iturraspe gdyż nasz rozgrywający potrafi posłać genialna prostopadłą piłkę, co przy dwójce szybkich atakujących mogłoby dać dobry efekt i co zresztą udało się na Estadio Dragao przy bramce Guillermo. O ile na środku ataku był dylemat to rozwiązał się on na pozycji mediapunta. Oscar de Marcos, który doznał urazu palca u nogi w meczu z Sevilla od poniedziałku podjął normalne zajęcia wraz z kolegami i jego występ przeciwko Porto jest niezagrożony co zaowocowało powołaniem na listę 20 piłkarzy po wtorkowych wieczornych zajęciach:

Bramkarze: Iraizoz, Herrerin

Obrońcy: Aurtenetxe, Laporte, San Jose, Iraola, Etxeita, Bustinza, Balenziaga

Pomocnicy: Benat, Iturraspe, De Marcos, Susaeta, Mikel Rico, Gurpegi, Unai Lopez

Napastnicy: Ibai, Muniain, Viguera, Guillermo.

Tak wiec możemy być niemal pewni występu Guillermo. Sam zawodnik bardzo optymistycznie zapatruje się swoja grę w dzisiejszym meczu stwierdzając ze nie tylko jest gotowy mentalnie do zastąpienia Aritza ale przede wszystkim zrobi wszystko by wykorzystać swoja szanse. Czy mu się to uda zobaczymy. Dzisiaj rano Txingurri powołał jeszcze Gaizke Toquero. W jakim celu to chyba tylko On sam wie.

Faworytem tego spotkania jest zespół FC Porto. Athletic wprawdzie gra na własnym stadionie ale wciąż jest w słabej formie a do tego będzie pozbawiony swojego najlepszego napastnika. Drużyna Smoków jest w świetnej dyspozycji i wygrywa mecz za meczem. Valverde zapewne znowu wystawi dziwny skład wmawiając wszystkim, ze niby walczy o trzy punkty jakże potrzebne do przedłużenia awansu do następnej rundy. Taktyka tez pewnie będzie totalnie abstrakcyjna i nieadekwatna do potrzeb zespolu w danej chwili. Mecz na Estadio Dragao pokazał ze zespół trenera Lopetegui był jak najbardziej do pokonania ale „dywersja” opiekuna Los Leones oraz indywidualne błędy naszych piłkarzy spowodowały ze zeszli z boiska pokonani. Jeszcze ciężej będzie odnieść jakiś przyzwoity rezultat ze względu na fatalna pogodę jaka panuje w Kraju Basków. We wtorek murawa stadionu przyjęła olbrzymia dawkę wody i wieczorny trening drużyna Porto odbyła w dość sporych kałużach wody. Deszcz ma padać cala noc i aura poprawi się dopiero dzisiaj około południa. Od tego momentu nad murawa ma pracować kilkadziesiąt osób, które maja doprowadzić ja do stanu używalności. Wprawdzie drenaż spisuje się świetnie i odprowadza zdecydowana większość wody ale opady są tak intensywne ze nawet nowe i bardzo wydajne systemy na San Mames nie są w stanie sobie poradzić z taka ilością wody. Miejmy wiec nadzieje ze deszcz nie przeszkodzi zawodnikom w grze i będziemy świadkami naprawdę świetnego widowiska.

Przewidywane składy:

Athletic: Iraizoz – Iraola, Etxeita, Laporte, Balenziaga – Mikel Rico, Iturraspe – Susaeta, De Marcos, Muniain – Guillermo.

Trener: Ernesto Valverde

Porto: Fabiano – Danilo, Maicon, Indi, Alex Sandro – Herrera, Casemiro – Brahimi – Quintero, Jackson, Quaresma.

Trener: Julen Lopetegui.

Data: 05.11.2014 r., godz. 20.45

Miejsce: Bilbao, Estadio San Mames (poj. 53332)

Sędzia: Felix Brych.

Mecz pomiędzy Athletic a Porto został określony przez UEFA jako spotkanie podwyższonego ryzyka. UEFA oraz Krajowa Komisja Przeciwko Agresji w Sporcie obawia się chęci rewanżu fanów Los Leones na fanach Smoków za sposób w jaki zostali potraktowani na wyjeździe w Porto. A o co się stało w pierwszym meczu?

Mianowicie zarząd klubu z Estadio Dragao wykazał się totalna amatorka żeby nie powiedzieć gorzej, tak samo jak tamtejsza ochrona. Athletic sprzedał oficjalnie 2500 biletów dla fanów, którzy mieli znajdować się na sektorze kibiców gości. Jednak do Porto wybrało się ponad 4 tys. kibiców Athletic, którym były normalnie sprzedawane bilety w kasach. Gdy fani w liczbie ponad 1,5 tys. nabyli bilety i chcieli wejść na stadion by zając miejsca nie zostali po prostu wpuszczeni i skierowani do sektora gości, który był już wypełniony w całości. Gdy fani odmówili przejścia do tamtejszego sektora i domagali się wezwania przedstawiciela organizatorów meczu by wyjaśnić sprawę zostali brutalnie zaatakowani przez ochronę, potraktowani pałkami i gazem łzawiącym a następnie zepchnięci w kierunku sektora gości gdzie na miejscach przeznaczonych dla 2,5 tys. fanów upchnięto ok. 4 tys. fanów. Dostało się nawet ubranym po cywilnemu policjantom, którzy zawsze towarzysza fanom Athletic na wyjazdach. Athletic po zapoznaniu się z raportem policji oraz materiałami udostępnionymi przez socios zdecydował się złożyć oficjalna skargę do UEFA na władze FC Porto na poważne zaniedbania w kwestiach bezpieczeństwa kibiców gości. Stad tez UEFA majac na uwadze sytuacja jaka była w Porto prawdopodobnie ograniczyła liczbę biletów dla fanów Porto do 1,5 tys. bo tylko tyle wejściówek miał wysłać Athletic do Portugalii i tylko tylu fanów Porto mogło przyjechać do Bilbao i wejść na sektor gości. Bilety na pozostała część stadionu zostały wykupione w całości przez gospodarzy i na trybunach zasiądzie ponad 50 tys. fanów. Athletic musiał sprzedawać bilety wcześniej bo w dniu meczu kasy maja być zamknięte zgodnie z zaleceniami UEFA. Wzmocniono tez siły policyjne przeznaczono do ochrony meczu.

Niestety sprawdziła się zła prognoza. Dzisiaj od rana w Bilbao doszło do incydentów ze strony grup ultras drużyny FC Porto. Ok. 200 bandytów spod znaku grupy Super Dragoes zaczepiało przechodniów, pluło na nich jak również na flagi Kraju Basków. Głównie w okolicach placu Moyua oraz Gran Via. Poszkodowanymi są głównie ludzie starsi i zwykli przechodnie. Policja zabezpiecza teren i próbuje nie dopuścić do eskalacji tych zachowań w szczególności rewanżu ze strony kibiców Athletic, którzy są zgromadzeni pod stadionem. Cóż, chciałoby się nazwać odpowiednio tych kiboli ale trzeba by było obrazić zwierzęta, szczególnie te rogate i pożyteczne dla gospodarstwa domowego a po prostu na to nie zasługują.

Szkoda ze tak wielkie święto jak mecz Ligi Mistrzów zostało zepsute. Tym bardziej ze wielu fanów Porto, którzy przyjechali do Bilbao od rana zachowywało się wzorowo i wraz z kibicami Athletic aktywnie uczestniczyło w tym wyjątkowym dniu dla każdego kibica piłki nożnej.

Styl wprawdzie dość marny ale drugie zwycięstwo z rzędu w rozgrywkach ligowych stało się faktem. Athletic po niezbyt dobrym meczu pokonał Seville na San Mames 1-0 dzięki bramce Aritza Aduriza w 13 minucie meczu i może spokojniej patrzeć za siebie bo przewaga nad strefa spadkowa nieco się powiększyła. To jednak nie zwalnia Basków z pracy nad lepsza gra, która pozostawia wiele do życzenia i to jest zadanie dla trenera Valverde na najbliższe dni. Drużyna z Andaluzji nie wykorzystała natomiast wyjątkowej okazji do awansu na pierwsze miejsce w tabeli a strata punktów kosztowała ich spadek aż na 5 miejsce. Dodatkowo zespół Unaia Emerego nie wykorzystała szansy na przełamanie serii 5 spotkań bez punktów na San Mames i na ewentualne zwycięstwo przyjdzie im poczekać jeszcze co najmniej rok.

Mecz zaczął się od mocnego uderzenia Aritza Aduriza. I to dosłownego bo Aritz w bardzo brutalny sposób skosił Grzegorza Krychowiaka za co dostał żółtą kartkę. Kibicom na La Catedral nie o taki wpis do protokołu meczowego zapewne chodziło. Za chwile Sevilla, a dokładnie Denis Suarez odwdzięczył się naszym piłkarzom wykaszajac Mikela Rico ale tym razem sędzia był pobłażliwy. Jako pierwsi sytuacje podbramkowa mieli podopieczni trenera Valverde ale Beto w ostatniej chwili ściągnął centre Muniaina z głowy Susaety. W odpowiedzi przed szansa stanął Aleix Vidal ale jego uderzenie z woleja w niewielkiej odległości minęło bramkę Gorki. W tej sytuacji centrował Tremoulinas. Kolejna akcja należała do Los Leones, którzy zaatakowali o wiele bardziej konkretnie i tym razem Aritz znalazł się protokole w tej rubryce w której powinien. Krótkie rozegranie rzutu wolnego po którym Balenziaga przerzucił piłkę na prawe skrzydło, Mikel odegrał w pole karne gdzie futbolówkę dopadł Aduriz i przy dość biernej postawie zaskoczonych obrońców przymierzył z woleja idealnie pod poprzeczkę. Beto był bez szans i na tablicy wyników pojawił się rezultat 1-0 dla gospodarzy. Minutę później blisko podwyższenia rezultatu był Susaeta, który z 35 metrów próbował przelobowac wysuniętego bramkarza gości ale niestety minimalnie chybił. Baskowie nie zamierzali odpuszczać i atakowali dalej. W 16 minucie spotkania z rzutu wolnego minimalnie niecelnie uderzył Laporte. Sevilla odpowiedziała dopiero cztery minuty później za sprawa uderzenia głową Denisa Suareza po centrze Tremoulinasa. Tym razem strzał był celny ale świetnie spisał się Gorka Iraizoz. Kolejne ataki andaluzyjczykow zakończyły się jednak tylko rzutami rożnymi. Niestety ale w 28 minucie meczu boisko musiał opuścić strzelec bramki, który po jednym ze starć z Krychowiakiem doznał urazu. Na murawie pojawił się Guillermo Fernandez, który otrzymał kolejna szanse na pokazanie swojej wartości. Paradoksalnie to wydarzenie trochę osłabiło impet drużyny Unaia Emerego, która wydawało się ze będzie kontrolować to spotkanie i do głosu ponownie doszła drużyna Los Leones. De Marcos świetnie znalazł się na prawej stronie i posłał bardzo dobra centre na długi słupek bramki Beto gdzie centymetrów zabrakło Muniaiowi do zdobycia gola. Od 36 minuty Sevilla powinna grac w 10. Dwie minuty wcześniej M’bia dostał jak najbardziej słuszną żółtą kartkę za faul na Mikelu Rico. Chwile później w brutalny sposób jego łokieć wylądował na twarzy Iturraspe w walce o górną piłkę. To powinno być drugie „żółtko” i przymusowy prysznic. Niestety to co wydawało się oczywiste, takie nie było dla sędziego tego meczu, który oszczędził pomocnika gości. W 37 minucie meczu ponownie w opalach był Beto, który musiał wykazać się niesamowitym refleksem po uderzeniu Susaety w długi róg. Pierwsze 45 minut zakończyło niecelne uderzenie Denisa Suareza. To była naprawdę ciekawa i toczona w bardzo szybkim tempie polowa meczu.

Niestety druga część spotkania mocno zawiodła fanów piłki nożnej, którzy po pierwszej połowie oczekiwali czegoś więcej. Wszystko za sprawa Los Leones, którzy wyszli bardziej nastawieni na obronę. Sevilla z kolei postawiła na zdecydowany atak gdyż za defensywnego pomocnik M’bie wszedł Gameiro a za kompletnie bezproduktywnego Vitolo – Banega. Jakość rozgrywania gości od razu się poprawiła, tyle ze andaluzyjczycy nie mieli zbytniego pomysłu jak sforsować defensywę Athletic, która zagrała wręcz perfekcyjnie. Przez prawie cala druga część meczu podopieczni Unaia Emerego bili głową w mur a ich akcje kończyły się na spalonych bądź tez na rzutach rożnych, które nie były żadnym zagrożeniem dla bramki Iraizoza. Kibicom Los Leones tylko dwa razy szybciej zabiło serce. Raz przy akcji Aspasa, którego w sytuacji sam na sam w ostatniej chwili uprzedził Gorka Iraizoz oraz gdy Laporte genialnym wslizgiem w polu karnym, w wydawało by się beznadziejnej sytuacji, wygarnął piłkę szarżującemu zawodnikowi Sevilli (bodajże Denisowi Suarezowi). Pozostała część meczu przebiegała monotonnie a wiec ataki Sevilli i sporadyczne kontrataki Basków.

Zwycięzców wprawdzie się nie sadzi ale nie można przejść obojętnie obok dość słabej gry naszego zespolu. W pierwszej połowie było dobrze lub nawet bardzo dobrze bo Los Leones byli o wiele lepsi od swoich rywali ale druga to prawdziwy dramat. Tak na pewno nie gra zespół, który podejmuje rywala na własnym stadionie. Fatalne zmiany przeprowadził trener Valverde. Owszem obrona wyniku 1-0 jest ważna tyle ze trzeba mieć do tego odpowiednich zawodników, świetną grę w kontrataku no i nazywać się Mourinho. Niestety w przypadku Athletic na dzień dzisiejszy niema żadnej z tych rzeczy a Valverde daleko do słynnego Portugalczyka. Takiego wyniku nie broni się aż tak desperacko jak to robi Txingurri bo na własnym stadionie po prostu nie przystoi tzw. „obrona Częstochowy”. W meczu na wyjeździe można to jeszcze zrozumieć. Oczywiście wygrana cieszy i zapewne za jakiś czas nikt nie będzie pamiętał jej stylu ale w następnych meczach ten styl może się zemścić i zamiast z pełną pula zespół zejdzie z murawy z niczym. Rywala trzeba dobić, zdobyć gola na 2-0 by moc grac spokojniej i mieć w zapasie margines błędu.

Jeśli chodzi o wyróżniających się piłkarzy to wręcz po profesorsku zagrał Etxeita. Długo można by się rozpływać nad jego niedzielna gra. Wygląda na to ze Txingurri znalazł idealnego następcę Carlosa Gurpegiego, który wie co należy robić na pozycji stopera a do tego potrafi nieźle rozegrać piłkę. Wtórował mu Aymeric Laporte autor chyba najbardziej spektakularnej interwencji w meczu, która już została opisana powyżej. Można by ja nagrać i umieścić w podręczniku gry dla defensorów. Nieźle spisali się nasi boczni obrońcy oraz para pivotow. Niestety niewiele dobrego można powiedzieć o zawodnikach ofensywnych, którzy trochę przespali ten mecz. W pierwszej połowie jakoś wyglądała nasza ofensywa, szczególnie do czasu przebywania na boisku Aritza Aduriza, ale później z każdą minuta było coraz gorzej by w końcu w drugiej części meczu przestała istnieć. Miejmy nadzieje ze skoro świetnie wypadła nasza linia defensywna i Athletic już potrafi grac naprawdę bardzo dobrze w obronie to teraz czas na pokazanie się w ofensywie. Będzie to trudne bo kontuzja Aduriza wyklucza go z gry na około 2 tygodnie a po spotkaniu na problemy z palcem u nogi narzekał De Marcos.

Statystyka meczu:

Athletic: Iraizoz – Iraola, Etxeita, Laporte, Balenziaga – Mikel Rico, Iturraspe – Susaeta (61’ Aketxe), De Marcos, Muniain (82’ Gurpegi) – Aduriz (28’ Guillermo).

Trener: Ernesto Valverde

Sevilla: Beto – Coke, Pareja, Carrico, Tremoulinas – Krychowiak, M’bia (46’ Banega) – Vitolo (46’ Gameiro), Denis Suarez, Aleix Vidal – Bacca (70’ Iago Aspas).

Trener: Unai Emery

Wynik: 1 – 0

Bramka: 13’ Aduriz

Żółte kartki: Iturraspe, Etxeita, Aduriz, Guillermo – Bacca, M’bia, Pareja

Posiadanie piłki: 43% - 57%

Strzały: 9 – 4

Strzały celne: 2 – 1

Rzuty rożne: 4 – 8

Spalone: 0 – 6

Interwencje bramkarzy: 1 – 3

Straty: 80 – 66

Piłki odzyskane: 42 – 57

Podania: 382 – 514

Faule: 24 – 11

Widzów: 42 tys.

Sędzia: Estrada Fernandez jako główny oraz Ferandez Miranda i Martin Garcia na liniach.

Po środowym treningu odbyła się konferencja prasowa na której miał pojawić się jeden z zawodników Athletic. Spośród wszystkich piłkarzy wytypowano Andera Iturraspe, który miał przyjemności odpowiadać na pytania dziennikarzy. Oto co powiedział nasz defensywny pomocnik:

Początek obecnego sezonu był niesamowity.

Tak, było nieźle. Ostatnie zwycięstwo było konieczne ponieważ ostatni okres bardzo źle się dla nas rozwijał i należało go przerwać. Musimy patrzeć w przyszłość i podjąć większą rywalizacje, po prostu być sobą.

Wyeliminowaliście Napoli.

Pracowaliśmy na to cala rundę przygotowawcza i krok po kroku planowaliśmy ten mecz. Musieliśmy zagrać perfekcyjne zawody i to zrobiliśmy. Później zagraliśmy mecz z Malaga, w którym nie zasłużyliśmy na porażkę a po zwycięstwie w domu trochę sami skomplikowaliśmy sobie sprawę. Mecze w Lidze Mistrzów nie były dobre, w lidze przegrywaliśmy a kiedy wpadnie się w taka serie to... Staraliśmy się walczyć i próbowaliśmy wygrać więcej ale nie udało się mimo tego ze były mecze w których zasługiwaliśmy na więcej.

Jakieś konkluzje?

Musimy być realistami. Przeciwko Almerii zagraliśmy źle ale dotrzymywaliśmy pola rywalowi. Czasami się tez przegrywa mimo tego ze się na to nie zasługuje.

Czy brak Andera Herrery jest pewnym argumentem usprawiedliwiającym słaby okres sezonu?

Athletic jest ponad jakimkolwiek zawodnikiem. Zawsze tak było i zawsze będzie. Ander był ważnym ogniwem ale już nie jest. W składzie mamy wielu dobrych utalentowanych zawodników, przyszła tez świeża krew. Wiemy co mamy i co trzeba robić wiec będziemy to kontynuować.

Czy Ty jako gracz ze środka pola czujesz jego brak?

Ander jest świetnym piłkarzem i jeśli ktoś zapłacił za niego 36 mln euro to znaczy ze jest dobry.  Myśleliśmy ze jego odejście będzie gorsze niż w rzeczywistości ale kiedy już odszedł dało się dostrzec ile dawał nam potencjału w grze. Ale myślę ze będzie dobrze i sobie poradzimy tak jak już to robiliśmy.

Co możesz powiedzieć o wygranej 0-1 z Almeria?

Prawda jest taka ze był to trudny rywal. Nie mogliśmy popełnić żadnych błędów i zagrać na maksimum zagazowania. Nie był to dobry nasz mecz ale nie najgorszy. Zespół musi wzrastać od podstaw a wiec od defensywy i dopiero wtedy budować resztę osiągając kolejne cele. Musimy być pokorni, cierpliwi i powoli będzie coraz lepiej.

Czy lżej się trenowało po wygranej?

Potrzebowaliśmy tego zwycięstwa i to było jak finał dla nas. Wygraliśmy mimo tego ze nie graliśmy dobrze. Być może bardziej sprawiedliwym wynikiem byłby remis. Nie ma mowy o żadnym lżejszym treningu bo oczekiwania przed sezonem były większe. Musimy teraz zagrać lepiej z Sevilla i potwierdzić ze zły okres mamy za sobą. Wygrana z takim rywalem byłaby najlepszym lekarstwem.

Pewność siebie w szatni wzrosła?

Mamy do siebie zaufanie i wierzymy w to co robimy. Wierzymy tez w pomysły naszego trenera, ze są najlepsze z możliwych.

Nasuwają się słowa trenera Caparrosa – „Wyniki przyjaciele”

Czasami zasługiwaliśmy na zwycięstwo i nie wygrywaliśmy. Teraz było odwrotnie. Taki jest futbol.

Niektórzy uważają Cię za wyznacznik dobrej gry zespołu. „Iturraspe musi zrobić krok naprzód” To słowa trenera Valverde przed wyjazdem do Almerii. Wiesz o co chodziło trenerowi?

Gram po prostu gorzej niż potrafię. Przed tym jak powiedział to prasie to rozmawiał ze mną. To jest bardzo proste a mianowicie chodzi o to ze mogę grac lepiej. Pracuje nad tym aby było lepiej i to jest mój cel. Chce i musze więcej wnosić do zespolu i być ważną jego częścią.

Słowa te padły na krotko przed informacjami o możliwej dymisji Valverde. Czy to prawda?

Kiedy słyszę o zwalnianiu trenera po ośmiu kolejkach... To zabawne co zrobiła Cordoba z Chapim Ferrerem. Jakie cele ma ten zespół? Chcą awansować do europejskich pucharów? Jego celem była walka do końca o utrzymanie i póki co nic nie było przesadzone. Podejmowanie takich decyzji na tym etapie sezonu jest bezsensowne i trzeba bardziej ufać trenerowi a to najważniejsze co musimy zrobić.

Czy jesteś zaniepokojony o swoja postaw w pierwszej części sezonu?

Jak mógłbym być zadowolony ze swojej postawy jeśli mamy osiem punktów i nie zagraliśmy w Lidze Mistrzów tak jak powinniśmy? Mogę grac lepiej i mam nadzieje ze wkrótce będę grał lepiej a zespół przełamie swoja passę.

W minionym sezonie, kiedy zostałeś pominięty przy powołaniach na mecz z Granada powiedziałeś ze to było dla Ciebie ostrzeżenie. Czy teraz tez takiego potrzebujesz?

Oczywiste jest dla mnie ze mogę i potrafię grac lepiej. Musze nad tym pracować, bardziej rywalizować w składzie i na pewno jestem pierwszym który chce grac lepiej.

Pozbierałeś się już po tym fatalnym meczu z Granada gdzie po Twoim błędzie zespół przegrał?

To był poważny błąd i przez niego straciliśmy bramkę. Ale druga polowe zagraliśmy naprawdę dobrze i mogliśmy odrobić straty. Ta pomyłka była niewybaczalna i muszę wyciągnąć wnioski ze jestem odpowiedzialny za rozgrywanie i na takie błędy nie mogę sobie pozwolić.

Przyznałeś ze grasz o wiele gorzej. Nie byłeś zaskoczony powołaniem trenera Del Bosque?

Każde powołanie jest inne. Poprzednie bylo bardzo szczęśliwe ponieważ oznaczało ze trener mi zaufał i widział moja grę. Tym razem być może zadecydowała praca na treningach, która staram się wykonywać jak najlepiej. Oczywiście tylko zgaduje.

Czy jesteś zły ze nie radzicie sobie w Lidze Mistrzów?

Ciężko jest być zadowolonym z sytuacji w jakiej jesteśmy. To pierwsze co się nasuwa na myśl. Ale to wspaniała przygoda, kibice, stadiony. Musimy zrobić wszystko by to trwało jak najdłużej.

Czy widzisz jakieś podobieństwa pomiędzy drugim sezonem Bielsy a Valverde?

Jeśli oprzemy się tylko na samej tabeli to na pewno trudno nie dostrzec podobieństw. Jednak nasze odczucia są inne. Owszem dotknęła nas ta seria ale nie aż tak bardzo jak poprzednim razem. Inaczej reagujemy na złe wyniki. Jestem przekonany ze pod względem mentalnym jest lepiej.

Czy oby na pewno Athletic ma wystarczający potencjał i rywalizacje by grac lepiej i podźwignąć się z kryzysu?

Oczywiście. Widze moich kolegów na treningach jak ciężko trenują. Najlepszym przykładem jest Etxeita, który długo był w cieniu, miał niezbyt dobra sytuacje ale wyszedł na murawę i poradził sobie naprawdę bardzo dobrze. Poza tym bardzo się wspieramy i pomagamy sobie nawzajem.

Czy powołanie do kadry zmieniło Cię?

Ależ skąd. Co niby miało zmienić? Zawsze byłem i jestem tym samym człowiekiem i piłkarzem jakim byłem.

W poprzednim roku wygraliście z Sevilla i dzięki temu awansowaliście do eliminacji Ligi Mistrzów. Czy obecny mecz będziecie traktować jako szanse na odrodzenie?

To jest nasz cel. Jednak Sevilla będzie ciężkim rywalem, maja szeroki skład i wzmocnili się młodymi, utalentowanymi zawodnikami. W poprzednim roku pokazaliśmy ze jesteśmy w stanie z nimi wygrać.  Wygrana z nimi i w ten sposób odrodzenie się i na nowo pokazanie naszej gry byłoby najlepsze.

W porównaniu do poprzedniego sezonu gracie gorzej w środkowej linii i popełniacie więcej błędów.

Przede wszystkim nie dominujemy tak jak w poprzednim sezonie a w każdym razie idzie nam to o wiele trudniej. Staramy się przejąć kontrole nad meczem ale to wymaga gry na wysokim poziomie wszystkich zawodników. A my wszyscy niestety gramy gorzej.

A może to wina tego ze rywale bardziej zagęszczają środek pomocy?

Możliwe. Ale większość zespołów gra dwoma napastnikami i wtedy już jest inaczej. Każdy mecz to osobne wymagania i taktyka. Jeśli zastosujemy dobra taktykę i dobrze zagramy to nie będzie to miało znaczenia.

Co powiedział wam prezydent Urrutia?

Przyszedł trochę później. Chciał nas zapewnić o swoim wsparciu i zachęcić do większego wysiłku i lepszej gry. W takich sytuacjach jak nasza potrzebujemy takich słów i prezydent to rozumie.

Międzynarodowe Centrum Studiow Sportowych (w skrócie CIES - Centro Internacional de Estudios del Deporte) sporządziło ciekawy ranking. Organizacja ta podała listę klubów piłkarskich na świecie, które dostarczyły najwięcej swoich wychowanków dla klubów z pięciu największych lig a wiec La Liga, Premier League, Bundeslidze, Ligue1 oraz SerieA. Jak nietrudno zgadnąć na czele znalazła się FC Barcelona ze słynną szkółką w La Masii, która dostarczyła do klubów z tych lig w sumie 43 piłkarzy, jednak tylko 13 z nich trenuje i gra na codzien w pierwszej drużynie klubu z Nou Camp. Drugim zespołem w tej klasyfikacji jest Manchester United, który wyszkolił 36 zawodników grających w 5 najmocniejszych ligach. Pod względem piłkarzy we własnym klubie ustępuje Blaugranie o jednego piłkarza. Podium zamyka drugi potentat z Hiszpanii a wiec Real Madryt, który dostarczył do największych lig w sumie 34 piłkarzy ale zaledwie 8 z nich na codzien gra w koszulce Królewskich.

Milo jest również poinformować ze w rankingu na wysokiej 6 pozycji do spółki z Realem Sociedad oraz Stade Rennais. Liczba piłkarzy na najwyższym poziomie w pięciu ligach wynosi 24 zawodników z czego aż 15 trenuje w macierzystym klubie. Jest to tez wraz z Realem Sociedad oraz zespołem z Lyonu największy odsetek zawodników w składzie ze wszystkich sklasyfikowanych klubów.

Jest to wielkie wyróżnienie dla ośrodka w Lezamie, który potwierdził ze należy do ścisłej światowej czołówki pod względem szkolenia piłkarzy nie tylko na własne potrzeby ale również na potrzeby innych klubów. Athletic byłby w tej klasyfikacji zapewne wyżej gdyby nie polityka klubu a wiec nie sprzedawanie swoich największych gwiazd, które bez trudu znalazłyby zatrudnienie w wielkich klubach kontynentu. Wystarczy tutaj wspomnieć o Muniainie, Iturraspe, Laporte czy tez Susaecie. Na szczęście polityka w klubie jest inna i na pewno nikt by się nie obraził gdyby ta liczba pozostała niezmienna ale zamiast 15 piłkarzy w klubie to liczba ta zwiększyłaby się do 24 wychowanków na 25 zawodników pierwszego składu.

Inna sprawa to kryteria jakimi kierowało się CIES i których ta Organizacja nie podała  a dla Athletic są one bardzo ważne ponieważ liczba tych piłkarzy w przypadku zespolu z San Mames mogłaby się jeszcze zwiększyć gdyż zapewne jako wychowanków Athletic nie przyjęto Gorke Iraizoza, Mikela Rico czy tez Kike Sole, którzy również na pewnym etapie swoje życia trenowali przez kilka lat w Lezamie ale swoje kariery musieli kontynuować w innych klubach niż Athletic. No ale cóż, o kryteriach nie ma co rozmawiać a należy się cieszyć ze szkolenie w szkółce Los Leones jest na tak wysokim poziomie i zostało docenione w świecie.

Pełen ranking w linku poniżej:

http://www.football-observatory.com/IMG/pdf/wp86_eng.pdf

O tym co lekkie, łatwe i przyjemne piłkarze mogli zapomnieć po wtorkowym treningu bo czekało ich kilka dni ciężkich zajęć. Środa była tez ostatnim w którym do zespolu dostęp mieli fani zespolu. Czwartkowe i piątkowe zajęcia odbyły się za zamkniętymi drzwiami. Dopiero w sobotę zajęcia będą dostępne dla publiczności.

W środę poprawiła się trochę sytuacja kadrowa. Do zespolu dołączyli Laporte, Gurpegi oraz Muniain, który jednak był pod szczegółową obserwacja lekarzy i nie wykonywał wszystkich ćwiczeń. Zespół skupił się głównie na technice oraz strzałach tym samym powtarzając zestaw ćwiczeń z wtorku. To jednak była tylko część zajęć bo resztę zajęła gierka treningowa w której zmierzyły się dwa zespoły 11 osobowe:

I zespół: Herrerin – Iraola, Gurpegi, San Jose, Balenziaga – Moran, Benat – Susaeta, Ibai – Aduriz, Kike Sola.

II zespół: Iraizoz – De Marcos, Etxeita, Laporte, Aurtenetxe – Iturraspe, Rico – Aketxe, Unai Lopez, Viguera – Guillermo.

W trakcie gierki na zmiany wchodzili Bustinza i Toquero oraz trener zmieniał środkowych obrońców pomiędzy zespołami. Jedynym zawodnikiem który nie wziął udziału był Iker Muniain. Valverde zdecydował żeby nasz skrzydłowy oszczędzał swój bark, który wciąż mu doskwiera i zalecana jest ostrożność.

Mecz treningowy odbył się pod okiem Txingurriego, który pierwsza część zajęć spędził na rozmowie z Josu Urrutia, Joseba Etxeberria, Ziganda oraz Andonim Imazem. Trenerzy najważniejszych drużyn w klubie długo ze sobą rozmawiali jednak dziennikarzom nie udało się dotrzeć do jakichkolwiek informacji co było tematem tej konwersacji.

Za to pewne wnioski można wyciągnąć z obserwowanych treningów i gierek treningowych. Wszystko wskazuje na to ze trener da w końcu odpocząć Mikelowi Balenziadze gdyż bardzo intensywnie próbowany był w podstawowym bloku defensywnym Jon Aurtenetxe. Byłaby to bardzo pożyteczna zmiana bo jeszcze trochę a nasz podstawowy lewy obrońca naprawde będzie potrzebował nowych płuc bądź aparatu tlenowego żeby biegać po boisku. Po kontuzji wrócił również Ager Aketxe, który mimo ze dopiero zakończył rekonwalescencje to rozegrał pełną gierkę a szkoleniowiec próbował go zarówno na prawym skrzydle jak i w środku tak wiec możliwe ze wkrótce i On zostanie spróbowany w pierwszym składzie na pozycji mediapunta. Tym bardziej jest to prawdopodobne ze w trakcie treningu był próbowany wariant z Benatem na jego nominalnej pozycji a wiec środkowego pomocnika w ustawieniu z dwoma napastnikami w taktyce 4-4-2 jak również 4-2-3-1. Również i ten test wypadł obiecująco i nasuwa się pytanie czy Valverde będzie to dopracowywał czy tez jest to zwykle mydlenie oczu rywalom a podczas dwoch zamkniętych treningów zespół będzie pracował jeszcze nad innymi ustawieniami bądź wariantami rozgrywania. Byłoby szkoda bo jak donoszą dziennikarze obserwujący treningi to co jest pokazywane na zajęciach otwartych wygląda ciekawie i przy odpowiednim dopracowaniu mogłoby dać naprawdę ciekawe efekty w prawdziwym meczu. Wydaje się ze również piłkarze czują się dobrze w takich ustawieniach. No ale póki co to Valverde odpowiada za zespół i wyniki za wszystko bierze odpowiedzialność.