Trzy dni po wygranej z Almeria Athletic wrócił do treningów. Niestety nie w pełnym składzie. Na murawie w ogóle nie pojawił się Carlos Gurpegi, który wciąż narzeka na ból prawego kolana, natomiast tylko pół godziny spędzili Iker Muniain i Aymeric Laporte. Obaj zawodnicy odbyli krotka sesje z trenerem Xabim Clemente i udali się do szatni a następnie na zabiegi do gabinetów fizjoterapeutów.

Zajęcia, które były dość luźne i bardziej skupione na zabawach piłką i strzałach, rozpoczęły się od gratulacji jakie odebrał Borja Viguera, który w poniedziałek wraz z delegacja Athletic zjawił się na gali LFP w Madrycie gdzie odebrał nagrodę dla najlepszego snajpera sezonu 2013/2014 w Lidze Adelante. Viguera pojechał do stolicy w towarzystwie członka zarządu Jona Berasategi, kapitana żeńskiej drużyny Iraii Iturregi oraz Mikela Balenziagi. Nasz snajper wyprzedził w tej klasyfikacji Kike Garcie oraz Stepana Scepovica. Na tej samej gali nagrodę dla najlepszego trenera odebrał Diego Simeone, który z kolei wyprzedził naszego szkoleniowca Ernesto Valverde. Teraz przed naszym napastnikiem kolejne wyzwanie a wiec rywalizacja z Adurizem i Guillermo o miejsce w podstawowej jedenastce.

Kolejna dobra informacja, która dotarła do naszych zawodników była nominacja Aymerica Laporte do nagrody „Złotego Chłopca” a wiec najlepszego zawodnika w Europie w kategorii U-21 w plebiscycie organizowanym przez Tuttosport. W sumie nominowanych jest 40 piłkarzy. Z La Liga poza Aymerikiem są to również Munir, Sandro (obaj Barcelona),  Deulofeu (Sevilla) i Saul (Atletico). Z hiszpańskich zawodników wśród nominowanych jest również występujący w FC Porto Oliver Torres.

Z pozostałych lig nominacje otrzymali:

Premier League: Bentaleb i Eric Dier (Tottenham), Chambers (Arsenal), Januzaj i Shaw (ManUtd),  Markovic i Sterling (Liverpool), Stones (Everton), Zouma (Chelsea),

SerieA: Berardi (Sassuolo), Bernardeschi (Fiorentina), Coman (Juventus), Keita Balde (Lazio), Kovacic (Inter),

Bundesliga: Calhanoglu (Bayer), Gaudino i Hojbjerg (Bayern), Ginter (Dortmund), Green (HSV), Meyer (Schalke),

Ligue1: Marquinhos i Rabiot (PSG), Mendy (Marsylia), Ocampos (Monaco), Origi (Lille),

Pozostale ligi: Bruma (Galatasaray), Gonzalez (Basel), Milik (Ajax), Mitrovic i Praet (Anderlecht), Ninkovic (Partizan), Vilhena (Feyeoord), Willems (PSV) i Zahovic (Maribor).

Pierwszym zwycięzcą tego plebiscytu był Rafael Van der Vaart w 2003 roku. Ostatnim Pogba w 2013 roku. Spośród hiszpankach zawodników wygrać udało się tylko Fabregasowi w 2006 r. oraz Isco w 2012 roku. Spośród największych gwiazd futbolu nagrody zdobywali Rooney (2004), Messi (2005), Aguero (2007) oraz Goetze (2011).

Nie maja ostatnio szczęścia piłkarze Athletic do wypożyczeń do innych klubów. Inigo Perez doznał załamania nerwowego podczas swojego pobytu w Mallorce. Inigo Ruiz de Galarreta zerwał więzadła podczas swojego pobytu w Mirandes. Niestety ale kolejny zawodnik Los Leones dołączył do tego grona pechowców a mianowicie Iker Guarrotxena, który w tym sezonie gra w Tenerife.

W niedziele jego drużyna rozgrywała mecz z ekipa rezerw Barcelony. Klub z Wysp Kanaryjskich, który znajdował się w strefie spadkowej wygrał to spotkanie 2-0 po bramkach Suso Santany i Ifrana, co pozwoliło mu na awans na 17 pozycje. Iker Guarrotxena dal dobra zmianę pojawiając się na murawie w 78 minucie meczu.

To co zdarzyło się później zszokowało nie tylko samego piłkarza ale i jego kolegów oraz fanów. Zawodnik po meczu wyszedł ze stadionu i udał się do swojego samochodu by odjechać do domu. Nagle do piłkarza podbiegł jakiś człowiek w barwach Tenerife i zaczął go po prostu bić po twarzy, brzuchu. Iker nawet nie miał jak specjalnie się bronić trzymając w jednej ręce torbę a druga otwierając drzwi do samochodu. Na szczęście cale zajście widzieli jego koledzy z drużyny Unai Albizua, Javi Moyano oraz Cristo Martin i natychmiast pospieszyli z odsieczą obezwładniając napastnika, którym szybko zajęła się wezwana na miejsce policja. Świadkami było również wielu miejscowych kibiców. Niemal natychmiast piłkarz, trochę poobijany został skierowany do szpitala na badania by wykluczyć jakieś urazy. Na szczęście nic się nie stało i piłkarz mógł później pojechać na komisariat by złożyć zeznanie przeciwko napastnikowi, który zostanie postawiony przed sadem.

Wydarzenie nie pozostało bez echa w klubie. Szefostwo Tenerife było zszokowane zajściem i zachowaniem nie mogąc uwierzyć ze dopuścił się tego fan Tenerife. Już zostały zapowiedziane sankcje wobec agresywnego kibica. Jednocześnie pozostali fani Tenerife jak również Athletic poprzez media społecznościowe wyrazili wsparcie dla piłkarza jednogłośnie potępiając zachowanie szaleńca bo tak można nazwać człowieka, który zaatakował piłkarza. Guarrotxena na szczęście nie przejął się bardzo całym zajściem. Podziękował fanom za wsparcie i normalnie bierze udział w treningach.

Prawoskrzydłowy Athletic jest wypożyczony do końca sezonu do zespołu z Wysp Kanaryjskich. Znalazł się w najlepszej jedenastce września zawodników z Segunda Division.

Oto co powiedzieli po sobotnim meczu trenerzy obydwu zespolow:

Ernesto Valverde:

„W drugiej połowie zagraliśmy trochę lepiej niż w pierwszej i udało nam się zdobyć bramkę. Bardzo cierpieliśmy aby utrzymać korzystny rezultat. Ostatnie wydarzenia nauczyły nas cierpieć wiec nie była to dla nas nowość. Niestety to było niezbędne w naszej sytuacji aby mieć to co mieliśmy, by odnieść konieczne zwycięstwo. To był mecz dwoch typowych drużyn dolnych rejonów tabeli. Zagraliśmy słabo, momentami o wiele słabiej niż w poprzednich meczach w których przegrywaliśmy a mimo to pozwoliło nam to odnieść zwycięstwo. W futbolu jednak najważniejsze są zwycięstwa a w naszym przypadku było to przerwanie serii porażek i fatalnych wyników. Można powiedzieć ze było to brzydkie ale piękne zwycięstwo. Jedyne co w piłce nożnej daje spokój to wyniki. Jeśli są dobre to łatwiej Ci się przygotowywać do kolejnych spotkań. Jeśli są złe to każde kolejne spotkanie jest trudniejsze bez względu na rywala. Dla nas to ważna wygrana bo teraz pozostaje nam skupić się na tym by polepszyć nasza grę i wygrywać nie tylko dzięki taki spotkaniom jak dziś ale przede wszystkim dzięki dobrej grze. To będzie dla nas zadanie na najbliższy czas i w najbliższym meczu by dzisiejsze zwycięstwo było punktem zwrotnym. Dzisiaj Etxeita a wcześniej Guillermo pokazali ze mogą stanowić dobra alternatywę dla innych piłkarzy i mam nadzieje ze będą dalej mocno naciskać swoich rywali w walce o podstawowa jedenastkę. Na pewno poddamy analizie dzisiejszy występ jak również poprzednie i będziemy się starać wyciągnąć jak najwięcej wniosków na przyszłość.

Rozmawiałem z Iturraspe i powiedziałem mu żeby częściej wychodził do przodu i bardziej przykładał się do gry gdyż jest jednym z najważniejszych piłkarzy w zespole a do tego reprezentantem kraju, co zobowiązuje go do zupełnie innego zachowania i pewne zagrania po prostu nie maja prawa mieć miejsca. Jestem pewien ze będzie grał coraz lepiej. W poprzednim sezonie zrobił olbrzymi krok do przodu, udowodnił ze jest w stanie ciągnąć grę zespolu i mam nadzieje ze również teraz wykona kolejny gdyż jego możliwości są nieograniczone.”

Francisco Rodriguez:

„To nie było dobra gra, ale wiedzieliśmy przeciwko jakiej drużynie będziemy grac. Bardzo dobrze graliśmy w defensywie. Niewykorzystalismy tego ze oni grali we wtorek ciężki mecz i w pewnym momencie powinni odczuwać trudy tamtego spotkania. Wszystko szło dobrze do momentu straty bramki. Próbowaliśmy odrobić straty ale tak naprawdę nie stworzyliśmy żadnej klarownej okazji do zdobycia gola. Odpowiedzialność za ta porażkę biorę na siebie i teraz musimy się skupić tylko i wyłącznie na meczu z Levante. Dobrze zagrał Thievy. Poza tym uważam ze najsprawiedliwszym rezultatem byłby bezbramkowy remis ale stało się inaczej i zmierzyliśmy się z zespołem który był bardziej zdeterminowany by zdobyć 3 punkty i to osiągnął. Szkoda tylko ze potrzebowali do tego tak niewiele wysiłku.”

Po 55 długich dniach piłkarze i kibice Athletic mogli się cieszyć z kolejnych trzech punktów i ważnego zwycięstwa w pojedynku z Almeria po bramce Xabiera Etxeity. I właściwie to wystarczy za cały opis tego spotkania i tego co działo się na boisku. Wygrana ta była po pierwsze bardzo szczęśliwa bo Baskowie zagrali wręcz tragicznie i o wiele słabiej niż w kilku poprzednich meczach, po drugie trochę skorzystali z nieudolności trenera Martineza Munuery, który mógł podyktować rzut karny dla gospodarzy po faulu w polu karnym bodajże na Soriano a po trzecie sporo zawdzięczają jeszcze większej nieudolności zawodników Almerii, którzy chyba przestraszyli się trochę nazwy Athletic (po laniu w styczniu 6-1) i nie mogli uwierzyć ze taki zespół może grac aż tak beznadziejnie, upatrując w tym jakiegoś podstępu ze gdy zaczną grac bardziej otwarta piłkę to zostaną skarceni kilkoma bramkami. Zanim się ocknęli i zauważyli ze jednak maja przeciwko sobie drużynę w beznadziejnej formie było już za późno a Los Leones udało się dowieźć korzystny wynik do końca meczu i wrócić do domu z tarcza.

Jeśli chodzi o pierwsze 45 minut to można powiedzieć tyle ze się odbyły. Zresztą jak cały mecz. Los Leones zagrali tak beznadziejnie pod każdym względem ze postronny kibic piłki nożnej mógłby się zastanawiać czy to na pewno pojedynek w ramach Primera Division czy aby nie Segunda B albo i Tercera Division. To ze z boiska wiało nuda to po prostu mało powiedziane. Jak już wspomniałem Athletic zagrał tak słabo, bez jakiegokolwiek stylu i pomysłu ze piłkarze trenera Francisco Rodrigueza chyba naprawdę nie mogli uwierzyć za tak beznadziejnie może zagrać drużyna reprezentująca Hiszpanie w Lidze Mistrzów i wietrzyli jakiś podstęp po którym dostana kilka szybkich bramek, które rozstrzygną to spotkanie. „Fortel” trenera Valverde udał się na tyle ze w tym przeświadczeniu pozostali do końca meczu. Gdyby Almeria zagrała normalnie, bez respektu dla naszego zespolu to z Los Leonez nie byłoby co zbierać. A jeśli chodzi o emocje to senność na trybunach mogły przerwać trzy sytuacje. Pierwsze dwie po rzucie rożnym w 8 minucie meczu kiedy uderzenie Etxeity a drodze do siatki zablokował jeden z obrońców a chwile później Muniain przestrzelił z ostrego konta, natomiast druga to wygrany pojedynek biegowy Iraizoza z Hemedem, który wybił piłkę spod nóg Izraelskiego napastnika.

Druga część meczu różniła się od pierwszej tym, ze padła bramka dla Athletic a Almeria w koncowce obudziła się chcąc doprowadzić do wyrównania. Już na początku tej polowy Athletic mógł strzelić bramkę. Świetnie z prawej strony dośrodkował De Marcos a do piłki w polu karnym doszedł w końcu Aduriz, który niestety ale przestrzelił w dogodnej sytuacji. Kilka minut później było 0-1 dla Athletic. Iraola wywalczył rzut rożny, z którego centrował Susaeta. Piłka doszła przed pole karne do Muniaina, który próbował uderzać na bramkę. Futbolówka trafiła w Aduriza i potoczyła się na 6 metr od bramki Rubena. Tam najsprytniejszy i najszybszy okazał się Etxeita, który wslizgiem wtoczył ja do siatki po drodze obijając słupek. Szczęśliwa, żeby nie powiedzieć po prostu fuksiarska bramka Los Leones. No ale liczy się to co w siatce i Athletic od 56 minuty wyszedł na prowadzenie. Od tego momentu Baskowie cofnęli się do obrony, próbując z rzadka kontratakować a gospodarze bez specjalnego pomysłu bili głową w mur. A skoro Almeria nie potrafiła stworzyć zagrożenia pod bramka Iraizoza to postanowili to zrobić podopieczni trenera Valverde na czele z naszym portero. W 77 minucie meczu Gorka wybrał się „ na grzyby” do dośrodkowania z lewej flanki i chyba nawet junior by ocenił prawidłowo lot piłki i fakt ze dojść do niego nie było szans. Na szczęście rywale okazali się jeszcze większymi dyletantami niż nasz portero i piłkarz gospodarzy, który przejął piłkę był tak zaskoczony tym ze po prostu oddal ja naszym obrońcom. Chwile później emocji postanowił dostarczyć Mikel Rico, który przejął piłkę we własnym polu karnym i zamiast wyekspediować ja „w kosmos” idealnie wystawił ja na 16 metr Thievy’emu. Wychowankowi Espanyolu zabrakło dosłownie milimetrów bo futbolówka po jego uderzeniu uderzyła w poprzeczkę i odbiła się tuz przed linia bramkowa.  Tuz przed zakończeniem spotkania w polu karnym po starciu z jednym z naszych obrońców padł Soriano. Powtórki telewizyjne nie wyjaśniają jednoznacznie całej sytuacji ale wygląda na to ze mogło dojść do przewinienia na kapitanie Almerii a wiec sędzia powinien wskazać na rzut karny. Inna sprawa to taka ze Soriano trochę zbyt ekspresyjnie zareagował na potencjalnym kontakt z naszym obrońca, na pewno nieadekwatnie do całej sytuacji. Mecz zakończył strzał Corony, który wylądował w rękach Iraizoza.

Jedynym piłkarzem Athletic, który zasłużył na wyróżnienie w tym meczu jest Etxeita, który był pewny w obronie i okazał się skuteczny w ataku. Pozostali podopieczni trenera Valverde raczej zawiedli grając dramatycznie wręcz słabo. Szczególnie dotyczy to ofensywy, która praktycznie nie istniała. Sześć strzałów w całym meczu z czego tylko jeden celny mówi samo za siebie. Poza tym w grze naszej drużyny brakowało przede wszystkim szybkości i pomysłu. Trudno stwierdzić jaka taktykę czy sposób gry na ten mecz wybrał trener Valverde bo go po prostu nie było a w każdym razie nie widać było go a boisku. No ale trzy punkty są trzema punktami i póki co tylko to się liczy. Pozostaje mieć nadzieje ze w kolejnych meczach zespół popracuje nad stylem gry i czymś co można nazwać taktyka. Większe zmiany kadrowe również są mile widziane bo znowu od pierwszej do ostatniej minuty grali Balenziaga oraz Iturraspe. Trochę tez dziwią zmiany w tym meczu, który Baskowie kończyli majac na murawie aż 7 obrońców. Można zrozumieć chęć obrony rezultatu ale aż tak desperacko w starciu z jedna z najsłabszych drużyn w La Liga? Plusem tego meczu poza wygrana jest tez debiut Bustinzy, który nieźle się zaprezentował jak na skromny czas, który dostał w tym pojedynku. Być może Txingurri szuka alternatywy na prawa stronę obrony żeby zamieniać Iraole właśnie z Bustinza a De Marcosa na stale przesunąć za plecy Aduriza. Byłoby to dobre rozwiązanie pytanie tylko czy tak jest faktycznie czy to tylko przypadek i Valverde dalej będzie podejmował dziwne decyzje.

Przed Athletic teraz dwa dni przerwy i powrót do zajęć we wtorkowy poranek. Zespół czeka tydzień intensywnej pracy i mecze z bardzo groźnymi rywalami jakim będą Sevilla a później Porto. Oba starcia odbędą się na San Mames i taka postawa jak w sobotnie popołudnie zakończy się klęską naszej drużyny jeśli nie nastąpi drastyczna zmiana w sposobie gry.

Statystyka meczu:

Składy:

Almeria: Ruben – Navarro, Trujillo, Dos Santos, Dubarbier – Thomas, Azeez (60’ Thievy) – Welligton Silva, Verza (75’ Corona), Mendez (68’ Soriano) – Hemed.

Trener: Francisco Javier Rodriguez

Athletic: Iraizoz – De Marcos, Etxeita, Laporte, Balenziaga – Iturraspe, Mikel Rico – Susaeta (82’ Bustinza), Benat (53’ Iraola), Muniain (89’ San Jose) – Aduriz.

Trener: Ernesto Valverde

Wynik: 0 – 1

Bramka: 56’ Etxeita

Zolte kartki: Verza, Thomas – Iraola.

Posiadanie piłki: 44% - 56%

Strzały: 7 – 6

Strzały celne: 3 – 1

Rzuty rożne: 4 – 8

Spalone: 5 – 2

Straty: 80 – 69

Piłki odzyskane: 43 – 52

Podania: 388 – 474

Faule: 10 – 14

Widzów: 9736

Sędzia: Martiez Munuera jako główny oraz Martinez Segovia i Canales Cerda na liniach.

Liga Mistrzów w tym sezonie pozostaje już tylko wspomnieniem gdyż szans na awans praktycznie nie ma tak wiec trzeba się skupić na rozgrywkach ligowych i jak najszybszej ucieczce z dolnych rejonów tabeli. Okazja ku temu będzie już jutro bo Estadio Mediterraneos Athletic odwiedzi miejscowa Almerie. Fajerwerków trudno się spodziewać ale powinno być ciekawie gdyż ekipa z Andaluzji za wszelka cenę będzie chciała wygrać na swoim stadionie na którym jeszcze nie zaznała smaku zwycięstwa w tym sezonie a Baskowie nie mogą sobie pozwolić na jakakolwiek stratę punktów bo oznacza to pogrążenie się już chyba na stale w dolnych rejonach tabeli. Spotkanie to otwiera sobotnie zmagania w La Liga a pierwszy gwizdek sędziego zabrzmi o godzinie 16.00.

Poprzednia kolejka to niemile wspomnienia obydwu drużyn. Almeria grała na wyjeździe z Villarrealem i gładko przegrała 2-0 a katem okazał się strzelec obydwu goli - Uche. Athletic z kolei pełen nadziei przystępował do pojedynku z Celta Vigo. I wszystko było dobrze do 74 minuty bo wydawco się ze trzy jakże potrzebne punkty zostaną na San Mames. Niestety wtedy umiejętnościami błysnął Nolito, który zdobył gola na wagę remisu. Pozwoliło to gospodarzom na wydostanie się ze strefy spadkowej na ostatnie bezpieczne miejsce w tabeli.

Almeria w tym sezonie radzi sobie całkiem nieźle. Drużyna wprawdzie, jak już wspomniałem, nie wygrała a swoim obiekcie w tym sezonie ale za to doskonale radzi sobie na wyjazdach skąd przywiozła aż 6 oczek dzięki dwom wygranym z Deportivo oraz Realem Sociedad. Na własnym obiekcie maja trochę pecha bo głównie remisują a jedyna porażkę jaka zaliczyli to z Atletico Madryt i to zaledwie jedna bramka. Dla beniaminków zwykle drugi sezon bywa gorszy od pierwszego po utrzymaniu się w lidze. W poprzednich rozgrywkach Almeria dopiero w ostatniej kolejce utrzymala się i wydawalo się ze po letniej pretemporadzie drużyna będzie zbierała baty od każdego a jakikolwiek zdobyty punkt to będzie graniczył z cudem. Tym bardziej, ze w zasadzie wszyscy wartościowi piłkarze odeszli a tych sprowadzonych na ich miejsce trudno nazwać wzmocnieniami. Odeszli Suso, Torsiglieri, Rodri, Oscar Diaz, Marcos Tebar oraz Aleix Vidal, sprzedany za zaledwie 3 mln euro do Sevilli. Z zawodników którzy przyszli jedynymi w miarę znanymi nazwiskami są Tomer Hemed, Thievy Bifouma oraz Ximo Navarro. Jedynie Izraelczyka udało się pozyskać a własność a pozostała dwójka jest tylko wypożyczona i zapewne po sezonie odejdzie z klubu. Największym atutem jest trener Francisco Rodriguez. Szkoleniowiec zespolu rezerw, który dość niespodziewanie został po awansie mianowany na trenera pierwszej drużyny dokonał niemożliwego i utrzymał zespół w Primera Division. Teraz również radzi sobie bardzo dobrze a co najważniejsze jest bardzo pojętnym szkoleniowcem, potrafiącym świetnie ustawić zespół pod konkretnego rywala i wycisnąć ze swoich podopiecznych nawet więcej niż maksimum tego co potrafią. Na pewno nie może narzekać na komfort pracy. Składanie właściwie od nowa zespolu wymaga cierpliwości i przede wszystkim pomysłu. Raczej trudno mu liczyć na zawodników których by chciał w zespole i musi polegać na tych piłkarzach, których sprowadzi do klubu zarząd. Z poprzedniej jedenastki zostało mu właściwie dwoch obrońców, trzech pomocników i jeden skrzydłowy plus oczywiście piłkarze sprowadzeni do klubu. Ulepić z tego zespół już jest karkołomnym zadaniem a do tego potrafiący z powodzeniem rywalizować w La Liga to dopiero wyczyn. No ale póki co jest dobrze i kibice na Estadio Mediterraneos maja powody do zadowolenia, a raczej Ci którzy jeżdżą z drużyną na wyjazdy gdzie mogli podziwiać zwycięstwa swoich pupili. Raczej trudno wróżyć zespołowi sukcesy w dalszej części sezonu ale warto obserwować młodego trenera, który świetnie wprowadził się w realia Primera Division i zapewne nie miałby nic przeciwko aby pójść podobna droga co Unai Emery kilka lat temu, który zaczynał swoja poważną przygodę z trenerka właśnie od niepozornego klubu z Andaluzji. Dwa tytuły najlepszego trenera miesiąca za listopad 2013 r. oraz maj 2014 r. mówią same za siebie. Zresztą już w poprzednim meczu z Athletic, na zakończenie rozgrywek ligowych pokazał co potrafi świetnie ustawiając drużynę przeciwko Baskom, którym bardzo ciężko się grało na boisku rywala. Nie inaczej będzie tym razem, tym bardziej ze Almeria nie ma żadnych kłopotów kadrowych i szkoleniowiec będzie mógł skorzystać ze wszystkich zawodników, w tym powracających po absencji Zongo oraz Thievym. Możemy się spodziewać najsilniejszego składu rywala. W bramce stanie zapewne Ruben. W obronie na prawej stronie dwa nowe nabytki a wiec Navarro oraz Dos Santos a na lewej „stara gwardia” z poprzedniego sezonu a wiec Trujillo i Dubarbier. W drugiej linii powinni pojawić się Azeez oraz Thomas na pozycji pivota a przed nimi jako ofensywny pomocnik zagra Verza, najlepszy zawodnik ubiegłego sezonu obok Aleixa Vidala. Na szpicy powinien zagrać Hemed wspierany przez Zongo oraz Mendeza. Być może Verza zostanie cofnięty na środek pomocy a na jego miejsce wejdzie Mendez. Wtedy Thievy powinien powędrować na skrzydło.

Po meczu z Porto nastroje w drużynie Basków mimo porażki nieco się polepszyły. Być może dlatego ze zespolą całkiem nieźle zaprezentował się na tle rywala. Wprawdzie nie ustrzegł się błędów po których padły bramki ale kilku zawodników pokazało się z dobrej strony. Przede wszystkim rośnie forma Benata, coraz lepiej gra Susaeta, Guillermo na środku ataku całkiem nieźle sobie radził no i przyzwoicie zagrał Etxeita. Popsuł ten mecz Valverde, który od początku źle ustawił zespół i musiał w przerwie mocno korygować ustawienie. Jeśli tylko De Marcos, Laporte i Iraizoz ustrzega się kompromitujących błędów i zagrają na swoim normalnym poziomie to można z odrobinę większym optymizmem patrzyć w przyszłość. Pytanie tylko czy czegoś nie popsuje znowu Txingurri, którego niestety trudno posądzać o jakąś myśl przewodnia i pomysł na zespół w obecnym stanie, szczególnie gdy przyjrzymy się powołaniom na dzisiejszy mecz:
Bramkarze: Iraizoz, Herrerin,
Obrońcy: Laporte, San Jose, Iraola, Etxeita, Balenziaga, Bustinza
Pomocnicy: Benat, Iturraspe, Mikel Rico, De Marcos, Susaeta,
Napastnicy: Ibai, Muniain, Aduriz, Viguera, Guillermo.
Brak jest Carlosa Gurpegiego, który po meczu z Porto narzekał na ból w nodze i ostatnie treningi wprawdzie zaliczył ale trener nie zdecydował się zaryzykować jego zdrowia oraz Aketxe, który przechodzi rekonwalescencje po kontuzji dużego palca u nogi. Kike Sola, Aurtenetxe, Toquero, Unai Lopez i Erik Moran nie znaleźli się na liście z przyczyn technicznych. Niektóre powołania co najmniej dziwią. Po pierwsze trudno zrozumieć powołanie tylko trzech środkowych pomocników skoro zespół gra właśnie trzema zawodnikami na tej pozycji. W razie kontuzji nie ma zmiennika. Po drugie na lewej stronie obrony dalej będzie grał Balenziaga, który nie odpoczął nawet minuty od początku sezonu co zakrawa już na sadyzm ze strony Txingurriego. To samo zresztą można powiedzieć o Iturraspe tyle tylko, ze Mikel więcej biega bo musi się udzielać zarówno w obronie jak i ataku. Kolejna sprawa to taktyka jaka obierze na ten mecz opiekun Athletic. Patrząc na powołania to najlogiczniejsze wydawałoby się ustawienie ofensywne, szczególnie ze drużyna bardzo potrzebuje punktów. Tyle tylko ze od początku sezonu Valverde robi dokładnie odwrotnie od tego co wydaje się oczywiste a zespół ma przy tym dość sporego pecha. No ale może tym razem będzie lepiej i piłkarze zrobią kolejny krok naprzód w kierunku normalności.

Trudno powiedzieć jaki skład wyjdzie na murawę Estadio Mediterraneos od pierwszej minuty. Oczywiście w bramce stanie Iraizoz. W obronie De Marcosa powinien zastąpić Iraola na prawej stronie no i na lewej oczywiście wyjdzie Balenziaga. Na środku partnerem Laporte’a podobnie jak z Porto powinien być Etxeita. Druga linia to raczej na pewno Iturraspe. Reszta ustawienia będzie uzależniona od taktyki. Być może zespół wyjdzie ustawieniem 4-4-2 i wtedy obok Andera znajdzie się Benat a dwójkę napastników, która powinni stworzyć Aduriz z nieco cofniętym Guillermo, będą wspierać Muniain z Susaeta.
Nie ma faworyta tego spotkania. Almeria gra fatalnie u siebie nie znając smaku wygranej w tym sezonie na swoim obiekcie. Athletic gra jeszcze gorzej, szczególnie na wyjazdach, wiec każdy wynik jest prawdopodobny. Miejmy nadzieje ze nasi piłkarze okażą się lepsi w tym starciu. Statystyka wydaje się sprzyjać naszej drużynie bo na wyjeździe w Almerii Athletic wygrał 2 razy, 2 razy zremisował i tylko raz przegrał. Oby nasi pupile w końcu przełamali swojego pecha i pokazali ze forma zwyżkuje nie tylko pojedynczych zawodników ale i całego zespołu.

Przewidywane składy:
Almeria: Ruben – Navarro, Dos Santos, Triujillo, Dubarbier – Azeez, Verza – Thievy, Medez, Zongo – Hemed.
Trener: Francisco Rodriguez
Athletic: Iraizoz – Iraola, Etxeita, Laporte, Balenziaga – Benat, Iturraspe – Susaeta, Muniain – Guillermo, Aduriz.
Trener: Ernesto Valverde.

Data: 25.10.2014 r. Godz. 16.00
Miejsce: Almeria, Estadio Mediterraneos (poj. 21 tys.)
Sędzia: Martinez Munuera