Trzeci mecz rundy rewanżowej i trzeci remis? Patrząc na rywala z jakim przyjdzie się zmierzyć ekipie Los Leones byłby to naprawdę dobry wynik. W 22 kolejce La Liga Baskowie zadebiutują w ramach Primera Division na Estadio Montolivi w Gironie gdzie miejscowy beniaminek i absolutny debiutant na tym szczeblu rozgrywek będzie chciał podtrzymać swoją dobrą passę i na dłużej zadomowić się w górnej połówce tabeli. Prawdziwa rewelacja obecnego sezonu może nawet włączyć się do walki o europejskie puchary gdyż dawno tabela La Liga nie była tak spłaszczona jak w tym sezonie gdzie poszczególne drużyny dzieli tak mała różnica punktowa. Tak więc każdy mecz i każdy punkt może być na wagę złota. Dla Los Leones miejsca na błędy i szukanie formy już nie ma gdyż nieuchronnie zbliża się termin fazy pucharowej Ligi Europy a granie na dwóch frontach na pewno nie sprzyja wynikom ligowym tak więc trzeba o nie walczyć a Katalonii. Początek spotkania zaplanowano na niedzielny wieczór a pierwszy gwizdek sędziego tego meczu Pana Munuery Montero zabrzmi o godzinie 18.30.

W poprzedniej kolejce obie drużyny zapisały na swoim koncie po jednym oczku. Girona przywiozła go z wyjazdu do Malagi gdzie bezbramkowo zremisowała na La Rosaleda z czerwoną latarnią La Liga. Athletic z kolei potykał się na własnym obiekcie z Eibarem i również nie może być zadowolony, gdyż zaledwie zremisował z Los Armeros 1-1 a bramki strzelali Aritz Aduriz dla gospodarzy i Kike Garcia dla gości. Obu dzisiejszym rywali dzieli zaledwie jedno oczko bo Girona ma na swoim koncie 28 punktów a ich dzisiejsi rywale 27.

Beniaminki w tym sezonie są niezwykle mocne. No może nie wszystkie bo trochę odstaje Levante, choć ma przebłyski bardzo dobrej gry jak wczoraj z Realem Madryt, ale Getafe i przede wszystkim nasz dzisiejszy rywal – Girona mocno mieszają w La Liga. Trener Pablo Machin zmontował naprawdę bardzo dobrą i przede wszystkim ambitną ekipę na Estadio Montilivii, która potrafi napsuć krwi każdemu. Szczególnie jest to widoczne na ich obiekcie gdzie każdemu gra się niezwykle trudno. Jak ciężki jest to teren niech świadczy fakt że poległ tu nawet Real Madryt 2-1. Już pierwszy mecz z Atletico pokazał, że Girona będzie walczyć do upadłego o jak najlepsze wyniki i tanio skóry nie sprzeda. Nawet Barcelona mimo że wygrała dość pewnie bo aż 0-3 to musiała włożyć w mecz maksimum wysiłku. Pozostałym drużynom udawało się różnie ale jeśli już zdołały wygrać to naprawdę z wielkim trudem. Zdarzały się również wpadki jak przegrana z Alaves 2-3 czy też z Levante w Copa del Rey ale generalnie Montilivii to jest Twierdza Girony i grac tutaj to żadna przyjemność. Generalnie świetna postawa drużyny to w największej mierze zasługa trenera Pablo Machina. Stworzył on niezwykle dojrzały i rządny zwycięstw zespół, potrafiący grać ciekawą piłkę, nie bojący się nikogo i niczego. Nawet w obliczu straty bramki jego podopieczni nie tracą głowy i konsekwentnie próbują odrabiać straty. A początki trenera w Gironie nie były zbyt udane bo zaledwie 16 miejsce w Segunda Division. Szefostwo klubu wytrzymało jednak ciśnienie i mimo większych aspiracji pozostawiło szkoleniowca na stanowisku. Efekt jest taki że zbudował zespół na solidnych fundamentach, awansował do La Liga a w niej rozpycha się szeroko łokciami prąc naprzód. Trener Machin nie tylko wpoił swoim podopiecznych odpowiednie nastawienie do gry ale również zmienił taktykę, która jest dość niespotykana w Primera Division. Mianowicie jego drużyna gra przeważnie ustawieniem z trzema środkowymi obrońcami, dwójką cofniętych skrzydłowych, dwójką defensywnych i dwójką ofensywnych pomocników oraz jednym napastnikiem. Zespół mocno zagęszcza środek pola spychając rywala na skrzydła i niemal zmuszając do dośrodkowań z którymi raczej bez problemu radzą sobie trzej środkowi obrońcy. Jeśli jednak rywal potrafi grać szybko z pierwszej piłki to zespół ma spore problemy bo często wyciągani na skrzydła środkowi obrońcy nie zawsze zdąża wrócić za wchodzącym z drugiej linii za ich plecy pomocnikiem i przy prostopadłym, celnym podaniu kłopot gotowy. Tyle że zespół grających szybką, bardzo techniczną piłkę, krótkimi podaniami mając doprowadzoną do perfekcji grę na małej przestrzeni jest niewiele w La Liga. Stąd tak dobre wyniki Girony. Machin ma też dobre podejście do zawodników, z których potrafi wyciągnąć maksimum a niektórych odbudować po fatalnych poprzednich sezonach. Najlepszym przykładem jest tutaj Cristhian Stuani. Urugwajczykowi dobrze zrobił powrót z Middlesbrough po dwóch słabych sezonach pod wodzą Aitora Karanki i jak na razie strzelił 10 bramek i jest blisko swojego rekordu w La Liga – 12 trafień z sezonu 2014/2015 a być może nawet uda mu się zbliżyć do swojego najlepszego wyniku 23 bramek jakie zanotował w sezonie 2009/2010. Baskowie na pewno będą musieli bardzo na niego uważać, szczególnie przy stałych fragmentach gry oraz dośrodkowaniach. Dobrze radzi sobie Marc Muniesa, którego wypożyczono ze Stoke, gdzie grał bardzo słabo. Świetnie rozwinął się wychowanek Athletic Jonas Ramalho. Prawdziwym objawieniem jest ofensywny pomocnik Portu autor aż 8 bramek. Kolejnym jest bramkarz Yassine Bounou, Kanadyjczyk z marokańskim paszportem. Wygryzł on ze składu Gorkę Iraizoza i co ciekawe mimo naprawdę bardzo dobrych występów nie może znaleźć uznania w oczach trenera kadry Maroka Herve Renarda, który stawia na Munira..... rezerwowego drugioligowej Numancii. Jednak najważniejszym piłkarzem w układance trenera Machina jest Alex Granell, mózg zespołu i dyrygent orkiestry z Montolivii. Jego powstrzymanie to połowa sukcesy i recepta na dobry wynik w Gironie. Wspomnieni wyżej zawodnicy na pewno znajdą się w podstawowej jedenastce w dzisiejszym meczu. Skład powinni uzupełnić Bernardo na środku obrony, Mojica i Maffeo po bokach jako cofnięci skrzydłowi, Pere Pons na środku jako partner Granella oraz Garcia obok Portu jako wsparcie wysuniętego Stuaniego.

Athletic ma za sobą bardzo pracowity tydzień, nie tylko na murawie ale przede wszystkim w gabinetach Pałacu Ibaigane gdzie przeżywano chyba najgorętszy okres w historii klubu. Do środy więcej mówiło się o tym co poza zespołem niż o samej drużynie prowadzonej przez trenera Zigandę. Zespół doznał osłabienia w postaci odejścia filaru defensywy jakim był Aymeric Laporte ale zaraz w Lezamie pojawiło się chyba najbardziej adekwatne zastępstwo w osobie Inigo Martineza, doświadczonego byłego już kapitana Realu Sociedad San Sebastian. Niemal bez echa przeszedł jeszcze jeden transfer. Dość nieoczekiwanie kontrakt z Athletic rozwiązał Eneko Boveda i przeniósł się do Deportivo La Coruna gdzie od razu wskoczył do podstawowej jedenastki. Trener Ziganda dał zielone światło bo nie widział miejsca w składzie dla wychowanka Los Leones woląc stawiać na Lekue i De Marcosa a w przyszłości na młodego Areso. Po całej zawierusze transferowej można było się skupić na treningach i wkomponowaniu nowego nabytku do formacji defensywnej. Ale nie tylko jego. Kuko chyba trochę się zraził do co Enrica Saborita i od poniedziałku wraz z pierwszym zespołem trenował Andoni Lopez, młody lewy obrońca grający dotychczas w rezerwach. Początkowo myślano, że zawodnik ten jest szykowany jako zmiennik Saborita ale kiedy nie pojechał wczoraj do Gerniki na mecz rezerw było wiadomo już, że raczej dostanie powołanie na pojedynek z Gironą. I tak też się stało bo zawodnik ten wsiadł na pokład samolotu do Katalonii. Zresztą skład jaki został powołany na mecz z Gironą jest dość dziwny i prezentuje się następująco:
Bramkarze: Kepa, Herrerin,
Obrońcy: Saborit, Inigo Martinez, Yeray, San Jose, Nunez, Lekue, Etxeita, Andoni Lopez,
Pomocnicy: Benat, Iturraspe, Susaeta, Mikel Rico, Vesga, Raul Garcia,
Napastnicy: Aduriz, Williams.
Tradycyjnie już kontuzjowana jest trójka Balenziaga, Muniain i De Marcos. Trener Ziganda pozostawił w Bilbao właściwie samych zawodników ofensywnych biorąc na rezerwę obrońców. Trochę trudno to zrozumieć w kontekście gdyby trzeba było gonić wynik, bo wtedy praktycznie nie ma żadnej możliwości korekt ofensywnych. To już pokazuje jak beznadziejnym trenerem jest Ziganda, który sam sobie ogranicza opcje ofensywne gdyż Sabin Merino, Kike Sola, Cordoba i Aketxe pozostali w domu. Nowością jest powołanie Kepy, który miał rzekomo mieć operację i trzy miesiące być wyłączonym z gry (według lekarzy z Madrytu) a jak się okazało leczenie zachowawcze odniosło skutek i może grać. Nie wiadomo jednak czy wyjdzie w podstawowym składzie czy jeszcze tym razem zastąpi go Herrerin. Pozostałe zestawienie podstawowej jedenastki raczej nie będzie niespodzianką, chyba poza zawodnikiem na lewej stronie obrony gdzie może pojawić się Andoni Lopez w miejsce Saborita. W obronie oczywiście znajdzie miejsce Inigo Martinez.

Fawortem meczu na Montilivi jest ekipa gospodarzy. Girona świetnie spisuje się w La Liga, czego największą zasługą jest gra na własnym boisku, gdzie poważne problemy mają najlepsze zespoły w La Liga. Trudno upatrywać jakiejkolwiek szansy Athletic na cokolwiek więcej niż jedno oczko. Nawet to byłby olbrzymi sukces. Dla Basków to będzie debiut na Montilivi w rozgrywkach La Liga bo i Girona zalicza swój pierwszy sezon w historii w najwyższej klasie rozgrywkowej. Gospodarze będą więc wyjątkowo zmotywowani. Jedynie statystyka broni ekipę trenera Zigandy. Athletic w meczach z debiutantami w La Liga w ostatnich latach radził sobie bardzo dobrze. W 11 spotkaniach wyjazdowych poniósł tylko 2 porażki i to dosyć dawno bo w sezonie 2004/2005 z Getafe (3-1) oraz w sezonie 1995/1996 z Meridą. Pozostałe spotkania to 3 remisy i aż 6 zwycięstw. Tyle, że wtedy na ławkach trenerskich pierwszej drużyny siedzieli naprawdę nieźli trenerzy a nie ludzie pokroju Kuko Zigandy.

Przewidywane składy:
Girona: Bounou – Ramalho, Bernardo, Muniesa – Mojica, Maffeo – Pons, Granell – Garcia, Portu – Stuani.
Trener: Pablo Machin

Athletic: Kepa – Lekue, Nunez, Inigo Martinez, Andoni Lopez – Iturraspe, Mikel Rico – Williams, Raul Garcia, Susaeta – Aduriz.
Trener: Jose Angel Ziganda

Data: 04.02.2018 r. godz. 18.30
Miejsce: Girona, Estadio Montilivi (poj. ok 13,5 tys.)
Sędzia: Munuera Montero