Gdyby mierzyć sile drużyny zaangażowaniem i poświęceniem fanów zespołu, wsparciem jaki dają klubowi to Barcelona nie miałaby po co wychodzić na murawę Nou Camp w starciu z Athletic. W Bilbao wszystko podporządkowane jest finałowi. Cala Bizkaia kibicuje Los Leones w tym nierównym starciu Davida z Goliatem. 40 tys. fanów zasiądzie przed telebimami na San Mames, kolejne tysiące spotkają się na Plaza Nueva w centrum Starego Miasta oraz w kilku innych punktach miasta i okolic by na kolejnych telebimach oglądać finał (w sumie 22 ekrany). Każdy dom, sklep, bank, restauracja jest ubrana w barwy klubu, dziesiątki tysięcy fanów pojechały do Barcelony by na miejscu wpierać swoich pupili Szacuje się ze fanów Los Leones w stolicy Katalonii może być nawet grubo ponad 70 tys. Autobus z zawodnikami przejedzie przez szpaler kibiców, którzy odprowadza go na stadion, tak samo jak miało to miejsce w Bilbao przy okazji spotkań w Copa del Rey. Kibice prześcigają się w nagrywaniu filmów ze słowami wsparcia i wysyłaniu ich do klubu. I to nie tylko fani z Kraju Basków ale z całego świata. Prawdziwym hitem, upublicznionym przez baskijska stacje EITB jest nagranie z domu spokojnej starości w Portugalete gdzie tamtejsi pensjonariusze przy pomocy swoich opiekunów nagrali szalenie wzruszający film wspierający ich ukochany klub. Bo Puchar Króla jest dla Basków czym więcej niż tylko rozgrywkami piłkarskimi, bo to jest ich puchar jak go nazywają i każdy mecz to święto a finał jest kulminacja tych świąt gdzie wszyscy są jednością i to bez względu na miejsce zamieszkania i to jaki będzie finałowy wynik. Bo tutaj nie liczy się zwycięstwo ale właśnie emocje, ten wyjątkowy klimat i jedność z zespołem jaka czuje każdy kibic w tym dniu. Bo nawet porażka jest dla nich zwycięstwem.

Los Leones wyjdą na murawę Nou Camp jak na wojnę. Nikt nie odstawi nogi, nie odpuści nawet na sekundę swojemu rywalowi. Bo są to winni nie tylko fanom ale przede wszystkim sobie. Nie będzie presji psychicznej na zwycięstwo bo w przyszłym sezonie zobaczymy drużynę z Bilbao co najmniej w eliminacjach do Ligi Europy. To jest zwieńczenie wysiłku jaki włożyli w druga rundę i niesamowity pościg za drużyną z Malagi, która chciała powrócić do europejskich rozgrywek. Na finiszu La Liga górą okazali się Baskowie. Mnóstwo siły włożyli również w Copa del Rey gdzie mimo słabej formy przechodzili do kolejnych rund, często kosztem potyczek ligowych a nawet fazy pucharowej Ligi Europy. Teraz w Barcelonie staną naprzeciwko konstelacji gwiazd w barwach Blaugrany z którymi wygrać jest prawie niemożliwością. Jednak na pewno podejmą walkę z pełnym poświęceniem i włożą w ten mecz cale swoje waleczne baskijskie serce.

To będzie pojedynek dwoch najbardziej utytułowanych klubów pod względem zdobyczy pucharowych w Copa del Rey. W sumie maja na koncie 49 trofeów. W zasadzie można powiedzieć ze 50 bo Baskom w 2009 r. po awansie do finału odebrano jeden puchar z 1902 roku, kiedy jako Vizcaya Club (połączone kluby Athletic i Bilbao FC) wygrali w finale właśnie z Barcelona. RFEF stwierdziła ze rozgrywek tych nie można uznać gdyż po pierwsze brało w nich udział za mało zespołów (tylko 4) a po drugie formalnie klub Vizcaya nie istniał. Szkoda tylko ze Athletic jest traktowany jako spadkobierca klubu Bilbao FC, którego zawodników niedługo później wchłonął, Puchar oficjalnie stoi w gablocie klubowej itd. Poza tym Club Vizcaya jeszcze raz grał w finale Copa del rey w 1907 roku i jakoś RFEF nie przeszkadzało uznać tego finału za odbyty. Tak naprawdę podłoże odebrania tego pucharu było inne ale to w tej chwili nie ma znaczenia bo klub z Bilbao, podobnie jak federacja piłkarska tego regionu uznaje oficjalnie ten puchar. No ale wróćmy do obecnego fantastycznego wydarzenia. Poza prawie polowa setki trofeów na swoim koncie obydwa zespoły aż 23 razy przegrywały w finałach tych rozgrywek. Co daje niesamowita liczbę meczów z udziałem co najmniej jednej z tych drużyn.

 

Ciekawostka tego finału na pewno jest fakt ze obydwa zespoły grały aż 10 razy w meczach finałowych Copa del Rey w Barcelonie i wszystkie te mecze zakończyły się ich zwycięstwami. Athletic w sumie 6 razy wznosił trofeum w stolicy Katalonii, natomiast Blaugrana 4 razy. Tyle ze żeby odnotować ostatnia wygrana Los Leones w krajowym pucharze w tym mieście trzeba by się cofnąć aż do roku 1945 i świetnej ekipy z Telmo Zarra na czele. Pierwszy finał odbył się w 1916 roku kiedy Baskowie na La Industria pokonali Real Madryt aż 4-0. Wcześniej dwukrotnie grała tutaj Barcelona i również wychodziła zwycięsko w meczach nad Gimnastica (1912) oraz nad Realem Sociedad (1913). Los Leones kolejny finałowy mecz w stolicy Katalonii rozgrywali na Les Corts w 1923 r. przeciwko CE Europa (1-0). Szczególnie dobrze zespół z Bilbao wspomina Estadio Lluis Companys, obecne Olimpico de Montjuic na którym rozgrywane były Igrzyska Olimpijskie w 1992 r. Na tym obiekcie Athletic mierzył się aż cztery razy w ostatnim meczu Pucharu Króla. Dwukrotnie wyższość Basków musieli uznać piłkarze Realu Madryt (1930 i 1933) przegrywając 2-1 i 3-2 oraz Valencii (1944, 1945) odpowiednio 2-0 i 3-2. Barcelona z kolei do poprzednich dwóch wygranych pojedynków na La Industria dorzuciła zwycięstwa na ww. Montjuic gdzie najpierw w 1957 pokonała sąsiada zza miedzy a wiec Espanyol a sześć lat później Real Saragosse. Tak wiec ktoś w sobotni wieczór straci swoja dobra serie finałów Copa del Rey w Barcelonie.

 

Obydwa zespoły prawdopodobnie przystąpią do tego meczu osłabione. W ekipie trenera Luisa Enrique zabraknie najprawdopodobniej Luisa Suareza, który ma problemy z mięśniem dwugłowym. Zawodnik trenował już normalnie z zespołem ale jest pod czujnym nadzorem sztabu medycznego, który monitoruje niemal każdy jego ruch. Wprawdzie powinien być gotowy na mecz ale nie wiadomo czy opiekun Blaugrany zdecyduje się postawić na niego mając w perspektywie mecz finałowy Ligi Mistrzów z Juventusem, który nie ukrywajmy wydaje się ważniejszy niż finał Copa del Rey. W ekipie Athletic na pewno nie zagrają Muniain i De Marcos. Ten pierwszy z powodu kontuzji a ten drugi musi odcierpieć karę za kartki. Po meczu z Villarrealem na urazy narzekali również Laporte i Etxeita a wiec dwójka podstawowych stoperów zespołu ale ostatecznie po dwóch dniach lżejszych ćwiczeń dołączyli do reszty kolegów i będą gotowi do gry. Valverde bardzo starannie przygotowuje się do sobotniego pojedynku. Poza poniedziałkowymi zajęciami otwartymi dla publiczności, które odbyły się na San Mames, pozostałe cztery treningi od wtorku do piątku były zamknięte i odbyły się w najdalszym zakątku Lezamy tak by nikt nie miał dostępu do piłkarzy. Txingurri poświęcił nawet sesje treningowa na Nou Camp na rzecz tej w Lezamie w piątkowe popołudnie by jego drużyna lepiej przygotowała się do tego meczu. Opiekun Los Leones szykuje również niespodzianki taktyczne. Według dziennikarzy, którym udało się pozyskać informacje od pracowników klubu, Valverde chce postawić na ustawienie 3-5-2, które świetnie spisywało się w pojedynku z Torino FC. Trzyosobowy blok defensywny mieliby stworzyć Gurpegi jako najbardziej cofnięty stoper oraz nieco wyżej od niego ustawieni Laporte i Etxeita. Funkcje wahadłowych skrzydłowych mieliby pełnić Balenziaga oraz Iraola. Wzmocniona byłaby również bardzo newralgiczna linia pomocy. Jak wiadomo Blaugrana ma tam świetnych zawodników i trzeba im przeciwstawić przede wszystkim piłkarzy, którzy potrafią grac w pressingu, są dobrzy w odbiorze i kreatywni tak by moc wyprowadzać jak najszybsze kontrataki. Prawdopodobnie zagrają tutaj Mikel San Jose, Mikel Rico oraz Benat. Dwójka napastników to najlepszy strzelec zespołu Aritz Aduriz oraz Inaki Williams. Valverde chce również w ten sposób maksymalnie wykorzystać walory swojego zespołu a wiec dośrodkowania i grę w powietrzu. Zarówno Iraola jak i Balenziaga potrafią świetnie centrować w pole karne a Blaugrana nie grzeszy wzrostem co może otworzyć szanse przed Aritzem, Inakim, oraz obydwoma pivotami, którzy wiedza co zrobić z piłką, która leci w kierunku ich głowy.

 

Faworyt tego pojedynku może być tylko jeden. Tym bardziej ze mecz będzie rozgrywany na stadionie jednego z finalistów. Liczyć na wygrana Athletic to jak liczyć na cud. Tyle ze cuda się zdarzają a kibic to taka niepoprawna istota ze bez względu na to z kim gra jego zespół to będzie do końca mocno wierzył w wygrana. I tutaj będzie podobnie z ta jednak małą różnicą ze cokolwiek pojawi się na tablicy wyników nawet bardzo niekorzystnego to i tak fani ubrani w czerwonobiałe stroje uznają swój zespół za zwycięzców. Bo dla Basków równie ważne co wygrana, a kto wie czy nie najważniejsze jest sam udział w tym meczu, wsparcie jakie mogą okazać drużynie, ta niesamowita jedność jaka odczuwają będąc na stadionie wśród innych fanów Los Leones i oglądanie na murawie ukochanej drużyny. To będzie cudowny wieczór na Nou Camp. I może rękawice podarowane Iago Herrerinowi przez Jose Angela Iribara przyniosą szczęście naszemu portero i całemu zespołowi.

 

Szkoda tylko ze RFEF oraz Katalońska policja zapominają o tym święcie futbolu jakie będzie w Barcelonie. Pomijając fakt ze prezydent RFEF nie zaprosił na mecz szefa LFP – Javiera Tebasa, pojedynkowi na Nou Camp nadano status podwyższonego ryzyka. Dlaczego? Tego nie wie nikt bo kibiców Athletic i Barcelony od lat łączy przyjaźń, wspólne dążenia i wspólny wróg. Niby jest to spowodowane potencjalnymi gwizdami jakie maja być na stadionie podczas odgrywania hymnu Hiszpanii. No bo przecież prawie 100 tys. fanów obydwu drużyn z gwizdkami może być szalenie groźne. Tylko ze nie wiadomo dla kogo. Druga sprawa dotyczy katalońskiej policji. Rozumiem ze prawo jest prawem i należy jej szanować. Ale przy okazji takiego spotkania ładowanie niezliczonej liczby mandatów za to ze ktoś ma flagę, szalik czy co tam jeszcze na samochodzie, szybie itd. jest lekka przesada. Niestety z tej strony kibice Athletic podróżujący do Barcelony trafili na mur niezrozumienia. Naprawdę szkoda bo przecież poza mandatem jest jeszcze coś takiego jak pouczenie a jeśli kierowca jedzie bezpiecznie i zgodnie z przepisami to doszukiwanie się łamania przepisów w postaci flagi na tylnej szybie samochodu jest trochę żałosne.

 

Przewidywane składy:

 

Athletic: Herrerin – Etxeita, Gurpegi, Laporte – Iraola, Baleziaga – Mikel Rico, Benat, San Jose – Aduriz, Williams.
Trener: Ernesto Valverde

 

Barcelona: Bravo – Alves, Pique, Mascherano, Alba – Xavi, Busquets, Iniesta – Pedro, Messi, Neymar.
Trener: Luis Enrique

 

Data: 30.05.2015 r. godz. 21.30
Miejsce: Barcelona, Estadio Nou Camp (poj. 99 tys.)
Sędzia: Velasco Carballo.