La Liga dostanie spory zastrzyk gotówki w najbliższym sezonie. Javier Tebas reprezentujący LFP a więc organizację prowadzącą rozgrywki Primera oraz Segunda Division wynegocjował kwotę 2,7 mld euro nisko oprocentowanej pożyczki dla 42 klubów grających obecnie w rozgrywkach, której spłata będzie rozłożona na okres 40 lat. Instytucją udzielającą pożyczki ma być Fundusz Inwestycyjny CVC, który swego czasu inwestował m.in. w Formułę 1. W zamian CVC będzie miał prawa do 11% z kwot przychodów wypracowanych przez LFP, która stworzy specjalną spółkę, która będzie kumulowała takie przychody i w której CVC będzie miało udziały oraz do 10,95% przychodów z praw telewizyjnych (przez 50 lat). Jedyną organizacją tutaj jaka rzekomo ma ponosić ryzyko tej inwestycji jest fundusz CVC.

Pieniądze z funduszu CVC mają zostać rozdzielone według klucza jaki jest przy podziale praw telewizyjnych z ostatnich 7 lat przy czym 10% tej kwoty ma wesprzeć futbol kobiecy a 100 mln euro dostanie RFEF na kluby grające w rozgrywkach nie profesjonalnych czyli poniżej Segunda Division. Pieniądze od funduszu CVC mają pomóc pozbierać się klubom po pandemii covid-19 i rozwinąć swoją działalność. Pieniądze które dostaną kluby mają zostać przeznaczone na poprawę infrastruktury i nowe inwestycje technologiczne (70%), na likwidację lub częściową likwidację zadłużenia (15%) a pozostałą część może zostać wykorzystane na transfery lub opłacenie kontraktów (15%). Kluby mają zdecydować czy wykorzystają te pieniądze teraz czy też w ciągu 2 – 3 lat.

Do dnia 12 sierpnia odbywały się konsultacje z klubami na temat przyjęcia lub odrzucenia wynegocjowanych pieniędzy zakończone głosowaniem. Nie wszystkie kluby przyjęły warunki pożyczki. Z 42 klubów wyłamały się Real Madryt, Barcelona, Athletic i Oviedo, które odrzuciły warunki jednakże wciąż jeszcze mogą przystąpić do podziału „tortu" z pieniędzmi. Według informacji dziennikarzy takim klubem jest Oviedo, które mimo sprzeciwu rozważa jednak przystąpienie i pozyskanie tych pieniędzy. Oczywiście największymi beneficjentami tego podziału byłyby Barca i Real Madryt, które miały szansę na uzyskanie po około 200 - 2700 mln euro, co szczególnie dla Blaugrany byłoby prawdziwym kołem ratunkowym w jej obecnej katastrofalnej sytuacji finansowej (grubo ponad 1 mld euro długu w tym kilkaset milionów euro zobowiązań wymagalnych z krótkim terminem płatności). W związku z „rewoltą" czterech klubów ostateczna kwota pożyczki została zmniejszona do 2,1 mld euro aczkolwiek pozostawiono furtkę że jeśli kluby, które odrzuciły porozumienie zdecydują się na przystąpienie do umowy to mogą to zrobić w przeciągu 3 lat.

Oczywiście pojawia się pytanie czy to jest opłacalne. Z całym szacunkiem dla Javiera Tebasa ale dał się przerobić na szaro tak tylko jak można maksymalnie i wystarczy być uczniem szkoły podstawowej żeby za pomocą prostych obliczeń zorientować się że CVC zrobił interes życia a prezes LFP po prostu się skompromitowało. Najlepiej pokazać to na przykładzie Athletic. Los Leones dostają z tytułu transmisji telewizyjnych około 70 – 80 mln euro co sezon. Skoro więc CVC ma prawo do ok 11 % z tej kwoty to Los Leones będą musieli oddać od 7,7 do 8,8 mln euro rocznie a więc o tyle zmniejszą się ich dochody z tego tytułu. Teraz pomnóżmy to przez 50 lat a więc jak łatwo się domyślić klub z Bilbao straciłby na tym interesie od około 385 do 440 mln euro. Według informacji jakie uzyskał klub z LFP to z puli pieniędzy pożyczonych przez CVC dostałby około 117 mln euro. Tak więc gdzie tu sens i gdzie logika? Nigdzie, no chyba że ktoś nie umie liczyć. Poza tym Athletic nie musi inwestować w infrastrukturę bo ma i nowoczesny stadion i nowoczesny ośrodek, który stale jest rozbudowywany. Nowoczesne technologie również są wdrażane a kasy na transfery nie trzeba z wiadomych powodów – po prostu nie ma ich na kogo wydać. Jedyne co by się przydało to pieniądze na kontrakty bo tutaj akurat jest mały problem by poziom wynagrodzeń pokryć z przychodów klubu. No ale to może załatwić bez problemu awans do europejskich pucharów lub poszukanie solidnych reklamodawców.

Dlatego też m.in. z tych powodów Athletic odmówił przystąpienia do umowy i zrezygnował z pieniędzy na rzekomy „rozwój" klubu. Innym powodem były sprawy proceduralne bo żeby zatwierdzić transakcję na ponad 150 mln euro to Prezydent Elizegi, zgodnie ze statutem musiałby dostać zgodę Walnego Zgromadzenia Socios, do których należy klub z Bilbao ale jak już zaznaczyły władze z Pałacu Ibaigane nawet by tego nie przedkładały do dyskusji gdyż na nadzwyczajnym zebraniu Zarządu Klubu zapadła jednogłośna decyzja o nie przystąpieniu do umowy.

Klub zdecydował się na opublikowanie oficjalnego uzasadnienia swojej odmowy. Oto jej treść:

„Chcielibyśmy podziękować władzom La Liga za pracę nad tym projektem i trud włożony w negocjacje. Propozycja jaką dostaliśmy otwiera drzwi do przestudiowania możliwości dokapitalizowania i partycypacji klubów w prawach którymi La Liga zarządza w naszym imieniu. Jednakże w całym procesie negocjacji i przeprowadzenia wdrażania umowy trudno jest zaakceptować analizę jej opłacalności, sposób wdrożenia a także nie uzależnienie tego od zgody wszystkich zainteresowanych w tym Athletic, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę wyniki oraz ryzyko przeprowadzenia tego modelu dofinansowania.

Przede wszystkim nie możemy się zgodzić na wprowadzanie takich dużych zmian 12 sierpnia a więc na początek rozgrywek ligowych jak również zmieniać zasady transferów na 19 dni przed końcem okienka transferowego. Szczególnie że oznacza to 50 letni okres bycia zakładnikiem tego strategicznego projektu. Nie zgadzamy się również na zaledwie dwutygodniowy okres jakie dostaliśmy na odniesienie się i zaakceptowanie propozycji przedstawionej przed Komisję Delegatów jak również przegłosowanie ich na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu i nie zezwolenie na wprowadzenie jakichkolwiek sugestii czy też modyfikacji w operacji w której angażujemy ponad 150 mln euro i umowy wiążącej nasz na 50 lat.

Dane dostarczone przez La Liga wskazują na to że CVC zainwestuje 2,668 mld euro bez żadnego ryzyka, które musimy zwrócić w całości w przeciągu 40 lat i jeszcze uzyskuje bardzo wysokie dochody dodatkowe. W ciągu 10 lat uzyskuje zwrot całej inwestycji, a kluby wiąże z oddawaniem części dochodów przez 50 lat. Dodatkowo poza odsetkami jesteśmy sztywno związani z funduszami, które nie dają nam możliwości dowolności ich wykorzystania i zrzekamy się przychodów z praw audiowizualnych nam którymi mamy obecnie pełną kontrolę.

Negocjowanie z jednym partnerem jakim było CVC nie pozwala na zmaksymalizowanie wartości transakcji, która powinna opierać się na wartościach rynkowych. W toku negocjacji nie chciano stworzyć reguł rynkowych a więc zorganizować przetargu i porównać ofert innych inwestorów, których należało zachęcić do udziału w konkursie ofert. Operacja więc narusza reguły wolnej konkurencji i niesie ze sobą poważne ryzyko naruszenia przepisów a nawet integralności rozgrywek. Obecnie jesteśmy właścicielami części praw audiowizualnych, których w przyszłości możemy być pozbawieni na rzecz La Liga i przez to pozbawieni zysków z takich operacji. Nie możemy podzielać strategii patrzenia na krótki okres, a pożyczka ta naruszałaby finansowe zdolności przyszłych zarządów i narzucała im wypłacanie środków przez 40 lat przy jednoczesnych oddawaniu zysków z praw przez 50 lat.

Zarząd Klubu uzyskał potwierdzenie ze strony La Liga, że jeśli klub nie akceptuje propozycji , będzie mieć do dyspozycji swoje pełne prawa telewizyjne. To też oznacza że kolejny raz bez konsultacji i w sposób przyśpieszony bez uzyskania szczegółów zaoferowano możliwości braku udziału w tej operacji. W związku z tym, mając na uwadze wszystkie powody wymienione powyżej, Zarząd Klubu Athletic po rozpatrzeniu wniosku na dzisiejszym Walnym Zgromadzeniu zdecydował się zagłosować przeciwko udziałowi klubu w tej operacji. Ponadto artykuł 20c Statutu Socios obliguje nas do przedstawienia obecnej propozycji na Walnym Zgromadzeniu Socios, suwerennemu organowi, który jako jedyny ma mandat do autoryzowania tak wielkiej pożyczki. Stąd też nasza decyzja również nie mogła być pozytywna.

Podejmując naszą decyzję kierowaliśmy się kryteriami rentowności, szansami rozwoju, procedur oraz stosowności. Jako klub stawiamy na pracę w średnim okresie, który opiera się na zrównoważonym rozwoju i stopniowo stabilizuje zdolności do powiększania przychodów klubu dzięki racjonalizacji kosztów a także jesteśmy zwolennikami przez cały czas odpowiedzialnej i jakościowej rywalizacji."

Powyższe uzasadnienie spotkało się z pełną aprobatą socios Athletic, którzy w pełni poparli odmowę udziału w tej umowie. Odbiło się również szerokim echem w Hiszpanii uzyskując olbrzymie poparcie również wśród fanów innych klubów.