Czy trzeba mieć nóż na gardle by zagrać bardzo dobre spotkanie? Dla Garitano chyba tak, bo mecz o swoją głowę rozegrał bardzo dobrze i mimo eksperymentów w składzie Athletic bez problemów pokonał, a właściwie zdemolował Betis na San Mames, aplikując rywalom cztery bramki i nie tracąc żadnej. Gole kolejno strzelali Victor Ruiz, który skierował piłkę do własnej bramki po dośrodkowaniu Villalibre, Capa po kolejnej asyście Asiera, Muniain, któremu również asystował grający na pozycji wysuniętego snajpera Villalibre oraz Berenguer, któremu tym razem podawał Yuri Berchiche. Verdiblancos byli tłem na Lo Leones i momentami można było odnieść wrażenie, że chyba chcą pomóc Garitano w utrzymaniu posady bo wynik mógł być o wiele wyższy. Inna sprawa że gospodarze rozegrali niemal perfekcyjne spotkanie, chyba najlepsze od kiedy obecny trener jest na swoim stanowisku. Przede wszystkim zagrali mądrze taktycznie, z pomysłem jak rozbić obronę rywali stosując bardzo szeroki wachlarz zagrań ofensywnych dzięki czemu bez problemu rozbijali obronę rywali.

Taki szturm na bramkę rywala jaki zaprezentowali Baskowie od pierwszych minut chciałoby się oglądać zawsze. Już w 4 minucie szansę na bramkę miał Berenguer ale świetnie spisał się Bravo. Minutę później z dystansu wypalił Vesga ale niestety niecelnie. W 7 minucie Victor Ruiz w ostatniej chwili uprzedził Villalibre, który już składał się do strzału po centrze Berenguera i wybił piłkę na rzut rożny. Obrona Verdiblancos trzeszczała w szwach i wytrzymała tylko do 9 minuty spotkania. Po rzucie rożnym obrońcy wybili piłkę, ale na krótko bo będący przed polem karnym Yuri prostopadłym podaniem uruchomił Villalibre, który wpadł pole karne i usiłował dośrodkować na długi łupek do wchodzącego Williamsa. Tyle że na drodze piłki znalazł się Victor Ruiz, który przy próbie przerwania toru lotu futbolówki skierował ją do własnej bramki. 1-0 na San Mames. Stoper gości miał okazję zrehabilitować się kilka minut później gdy po centrze Joaquina z rzutu wolnego podawał głową do Guido Rozdigueza, a ten pokonał Simona, tyle że obrońca był na ewidentnym spalonym w momencie podania i arbiter po szybkie konsultacji VAR jak najbardziej słusznie nie uznał gola. Zresztą boczny arbiter również uniósł chorągiewkę górę. Lo Leones nie zamierzali jednak poprzestać na jednym trafieniu i cały czas szturmowali bramkę strzeżoną przez Bravo. Wachlarz zagrań ofensywnych był tak szeroki, że co rusz defensywa rywala popadała w totalny chaos nie mogąc skutecznie się im przeciwstawić. W 17 minucie o mało co a defensorzy gości sprokurowali by karnego. Williams próbował ograć Alexa Moreno i prawie mu się to udało ale piłka tak się odbiła, że trafiła w rękę obrońcy. Sędzia uznał, że było to niecelowe i nakazał grać dalej, co zresztą później tłumaczył Muniainowi, najbardziej domagającemu się jedenastki. Cóż, sytuacja z gatunku tych „na dwoje babka wróżyła" i arbiter obroniłby się z każdej decyzji. W 25 minucie kolejna akcja Basków i kolejna centra Villalibre z którą spore problemy miał Bravo. Podopieczni trenera Pellegriniego obudzili się około 30 minuty kiedy przeprowadzili dwie groźniejsze akcje. Najpierw Moreno przedarł się lewą flanką pomiędzy dwoma obrońcami, wpadł w pole karne i próbował dośrodkować z linii końcowej do nadbiegających partnerów ale ostatniej chwili został zablokowany, a chwilę później przed polem karnym dobrą pozycję strzelecką wypracował sobie Joaquin i ładnie uderzył na bramkę tyle że w sam środek i Simon nie miał problemów z wyłapaniem piłki. Co było właściwie wszystko co pokazali w tej części meczu goście. Za to gospodarze byli już bardziej konkretni bo w 33 minucie podwyższyli prowadzenie. Prawą stroną przedarł się Williams, przy linii pola karnego zwiódł obrońcę i miękko dośrodkował w pole karne gdzie Villalibre idealnie wyszedł w powietrze i uderzył na bramkę. Strzał był celny i Bravo zdołał sparować piłkę do boku ale tylko odwlekł nieuniknione bo Capa tylko na to czekał i głową wpakował futbolówkę do siatki. 2-0 na La Catedral. To był jeszcze nie koniec emocji bo po chwili padła bramka na 3-0 autorstwa Berenguera ale niestety nasz skrzydłowy był na spalonym. W 39 minucie szansę na bramkę zaprzepaścił Williams, który świetnie rozegrał piłkę z bardzo aktywnym Villalibre i próbował swoich sił w starciu z Bravo ale portero Betisu wyszedł zwycięsko z tego pojedynku. I to była właściwie ostatnia warta uwagi akcja w pierwszej części tego naprawdę dobrego i emocjonującego spotkania.

Kibice przyzwyczajeni do niezrozumiałych przeobrażeń drużyny w przerwie po spotkaniu z trenerem mogli przecierać oczy ze zdumienia patrząc na grę swoich pupili. Wprawdzie pierwszy kwadrans był nieco niemrawy, nieco z przewagą Betisu ale gdy Los Leones zorientowali się, że goście raz że nie maja pomysłu na ten mecz, a dwa są po prostu beznadziejni to postanowili dobić rywala. W 57 minucie Bravo uratował swój zespół przed golem nr 3. Berenguer prostopadłym podaniem wyprowadził Villalibre na sytuację sam na sam ale nasz napastnik pod naciskiem obrońcy i skutek dobrego skrócenia kąta przez portero nie zdołał zmieścić piłki obok nóg bramkarza, który zdołał wybić futbolówkę. Niestety kolejny raz był to tylko odroczenie egzekucji. Dwie minuty później wprawdzie Bravo zdołał sparować piłkę po strzale Muniaina w sytuacji sam na sam ale dobitka głową kapitana Athletic trafiła już do celu i temu Chilijczyk nie był stanie już zapobiec, a obrona stała i chyba „podziwiała" akcję Los Leones. I przy tej akcji asystą popisał się Villalibre, który świetnie zbiegł ze środka do boku wyciągając za sobą jednego ze stoperów, dostał piłkę na skrzydle i dośrodkował na około 8 metr do kompletnie niekrytego Muniaina, który dokończył dzieła. Niepełna 10 minut później Verdiblancos zostali ostatecznie dobici. Munian zagrał do kompletnie niepilnowanego na lewej flance Yuriego, ten miał mnóstwo czasu by spojrzeć na ustawienie partnerów w polu karnym i posłał dokładną centrę na około 11 metr gdzie stał również niepilnowany Berenguer. Były skrzydłowy Torino uderzył z pierwszej piłki, po koźle w długi róg nie dając szans Bravo. Po tej akcji z murawy zeszli Muniain i Berenguer a weszli Sancet i Morcillo. Nie miał Garitno litości dla prawego obrońcy Betisu – Emersona, który pewnie do dzisiaj ma zawroty głowy od tego co robili z nim Berenguer, Yuri i Williams. Teraz doszedł Morcillo, który również kilka razy pociągnął mocniej lewą flanką i dośrodkował pole karne ale albo skutecznie wybijał Sidnei albo udanie piąstkował Bravo. W 86 minucie przed szansą na drugą bramkę stanął Capa ale i tym razem doskonale spisał się Bravo ratując swój zespół przed Manitą. Chwilę wcześniej piątej bramce zapobiegł Sidnei, który udanie zablokował oddającego strzał w doskonałej pozycji Sanceta. Betis miał jedną sytuację bramkową w drugiej części meczu gdy piłkę po dośrodkowaniu z lewej flanki dostał Moron ale Capa zdołał zablokować uderzenie napastnika gości, który miał praktycznie czystą pozycję do zdobycia bramki. Los Leones pewnie wygrali to spotkanie i na razie uratowali głowę swojego szkoleniowca, który dostał pokaz prostej aczkolwiek skutecznej gry, w której wystarczy po prostu myśleć na murawie a nie bawić się w jakieś wymyślne schematy gry. Bo Athletic ten mecz wygrał w głowach zawodników, którzy zagrali prostą piłkę i przede wszystkim byli ustawieni na takich pozycjach na których grać powinni.

Garitano nie byłby sobą gdyby nie zaskoczył składem i posłał do boju „formułę potrójne V" jak to nazwali po meczu dziennikarze czyli Vesgę z Vencedorem w środkowej linii oraz Villalibre w ataku. Po raz pierwszy za kadencji Garitano na ławce w meczu domowym usiadł Raul Garcia. Wydawało się to szaleństwem ale w sumie nie do końca. Trener Athletic musiał oglądać mecz reprezentacji Kraju Basków z Kostaryką bo zastosował ten sam manewr taktyczny oraz w większości osobowy jaki zrobił Javier Clemente. Jedyna różnica to taka że z przyczyn oczywistych w miejsce Guevary (Sociedad) i Torresa (Osasuna) weszli dwaj ofensywnie usposobieni i kreatywni pomocnicy w osobach Vesgi i Vencedora oraz na lewej flance w miejsce Morcillo zagrał Berenguer. I to poskutkowało bo w końcu Williams nie męczył się na środku ataku i mógł robić to co lubi a więc nie walczyć z defensorami, a rozpędzić się z piłką przy nodze i wykorzystać swoją technikę. W ataku też biegał napastnik a nie przerobiony ofensywny pomocnik lub skrzydłowy. Cała formacja atakująca była bardzo ruchliwa, często wymieniała się pozycjami co powodowało chaos w szeregach rywali. Duet środkowych pomocników praktycznie bez przerwy pchał piłkę do przodu, a nie jak to mieli w zwyczaju Unai Lopez i Dani Garcia czyli odgrywanie do tyłu, a w przypadku Unaia to również bezmyślne kółeczka w okolicach linii środkowej.

Jak ocenić zawodników po wygranej 4-0??? W zasadzie wynik mówi wszystko. Trudno tutaj wymienić coś co słabo albo nawet średnio funkcjonowało. Mogło być więcej bramek i szkoda że nie strzelił jej Asier Villalibre, który ukoronowałby swój świetny występ w tym meczu, zdecydowanie najlepszy od początku kariery pierwszej drużynie Athletic. Nasz napastnik był wręcz wszędzie, stanowił cały czas olbrzymie zagrożenie dla zespołu Betisu a najlepszym tego podsumowaniem są praktycznie 3 asysty przy bramkach. W zasadzie jedyną akcją w jakiej nie odegrał roli była ta na 4-0 która wykończył Berenguer, chociaż i tutaj można zauważyć że to właśnie za Asierem poszedł jeden ze stoperów na krótki słupek i dzięki temu Berenguer miał sporo miejsce i czasu na strzał. Poza tym wszystko wyglądało naprawdę dobrze. Zespół zaprezentował szeroki wachlarz zagrań ofensywnych nie ograniczając się tylko do ataków skrzydłami i centr w pole karne. No ale cóż, tak to jest jak zawodnicy grają na swoich pozycjach i grają po prostu prostą piłkę. I oby tak dalej.

Zabrzmi to może dziwnie ale Garitano tym zwycięstwem przejdzie do historii nowożytnej klubu gdyż jest to 12 wygrana ligowa czterema lub więcej bramkami w obecnym tysiącleciu. Athletic pierwszą tak okazałą wygraną zanotował w 14 kolejce sezonu 2000/2001 gdy na La Catedral przyjechało Oviedo i odjechało z czterema bramkami autorstwa Yeste (2) Javi Gonzaleza oraz Julena Guerrero. Kolejny identyczny wynik padł trzy sezony później gdy w 17 kolejce przyjechała Mallorca a po dwie bramki Wyspiarzom wpakowali Joseba Etxeberria i Urzaiz, a trenerem był Erneto Valverde. Txingurri w tych samych rozgrywkach odprawił z La Catedral również Real Saragossa w 33 kolejce. Tym razem padł również wynik 4-0 a katami rywali okazali się Etxeberria, Del Horno oraz dwukrotnie Yeste. W sezonie 2004/2005 ponownie z bagażem 4 bramek wracała do domu Mallorca za sprawą Yeste (2), Ezquerro i Gurpegiego. Na kolejną tak efektowną wygraną na San Mames trzeba było czekać do sezonu 2007/2008 gdy do Bilbao przyjechała Valencia. Tutaj rywale zdołali zdobyć honorowe trafienie ale dostali piątkę do domu a łupem bramkowym podzielili się Llorente (2), Iraola, Javi Martinez i Aduriz. Kolejne wygrane przed poniedziałkową wiktorią miały miejsce już na nowym San Mames. W pierwszym sezonie nowego obiektu Baskowie odnieśli jak na razie swoje rekordowe zwycięstwo w tym wieku pokonując Almerię 6-1 po golach Ibaia (2), Mikela Rico, Andera Herrery, Aymerica Laporte i Aduriza. Tych samych rozgrywkach odprawili jeszcze Granadę dzięki hattrickowi Aduriza i bramce Gurpegiego. Kolejny sezon to kolejne dwa duże zwycięstwa. W 33 kolejce na San Mames przyjechało Getafe i wyjechało z czterema golami – Susaety, Ibaia i dwóch Aduriza. W ostatniej kolejce ligowej taki sam wynik zanotowało Villarreal. I tym razem dwie bramki strzelił Aduriz a po trafieniu dołożyli Iraola i Benat. Ostatnie wielkie zwycięstwo w lidze na San Mames miało miejsce w sezonie 2016/2017. Na La Catedral przyjechało Las Palmas i wyjechało z wynikiem 5-1. Wynik otworzył Mikel San Jose a po dwa trafienia zanotowali Muniain i Aduriz. Różnicą czterech bramek Baskowie wygrywali również na wyjeździe i tutaj ich ofiarą i to dwukrotnie padła Osasuna – w sezonach 2002/2003 oraz 2013/2014.

Statystyka meczu:
Składy: Athletic: Simon – Capa, Yeray, Martinez, Yuri (88' Balenziaga) – Vencedor, Vesga – Williams (76' Raul Garcia), Muniain (70' Sancet), Berenguer (70' Morcillo) – Villalibre (88' Lekue).
Trener: Gaizka Garitano

Betis: Bravo – Emerson, Sidnei, Victor Ruiz, Alex Moreno – Guido Rodriguez, William (62' Guardado) – Joaquin (70' Lainez), Rodri (84' Ruibal), Tello (62' Loren) – Sanabria (62' Bora Iglesias)
Trener: Manuel Pellgrini

Wynik 4 – 0
Bramki: 8' Victor Ruiz (samobójcza), 33' Capa, 59' Muniain, 68' Berenguer
Kartki: brak
Posiadanie piłki: 40% - 60%
Strzały: 14 – 7
Strzały celne: 9 – 1
Podania: 342 – 521
Faule: 16 – 8
Spalone: 3 – 4
Rzuty rożne: 6 – 3
Sędzia Alberola Rojas

 

fot.: strona oficjalna www.athletic-club.eus