Trzy tygodnie bez rozgrywek ligowych już za nami i końca zawieszenia nie widać, a wszyscy już liczą straty. Co zrozumiałe największe kluby w Hiszpanii a więc Barcelona oraz Real Madryt mają najwięcej do stracenia. Zaraz za nimi są kluby z największymi długami w La Liga a więc Atletico Madryt oraz Valencia, których rozgrywki ligowe i europejskie puchary praktycznie trzymają przy życiu. Stąd też wiele klubów zamierza skorzystać z przepisów ERTE (Expediente de Regulacion Temporal de Empleo – postępowanie czasowej regulacji zatrudnienia) i jednostronnie obniżyć wynagrodzenie swoim piłkarzom na czas przerwy w rozgrywkach albo wysłać część pracowników na przymusowe bezrobocie na czas zawieszenia rozgrywek. Obniżka może dotyczyć nawet o 70% podstawy wynagrodzenia a kluby mogą stracić łącznie około 700 mln euro. Szczegóły podał El Pais, który opierał się na wyliczeniach analityka ekonomicznego Roberto Bayona.

W najgorszej sytuacji są wspomniane już Atletico Madryt, które ma 522 mln euro długu netto (różnica pomiędzy całością zadłużenia a stanem konta). Zadłużenie to to głównie olbrzymi kredyt na sfinansowanie budowy stadionu oraz zakupy piłkarzy. Simeone jest też najlepiej opłacanym szkoleniowcem La Liga. Atletico jest właśnie w trakcie wdrażania przepisów ERTE. To dla nich być albo nie być. W dalszej kolejności najbardziej zagrożonymi klubami są Valencia z 292 mln euro długu netto oraz Barcelona mająca na debecie 217 mln euro. Katalończycy aktualnie handryczą się z zawodnikami pierwszej drużyny o dobrowolną obniżkę wynagrodzenia nie chcąc wdrażać odpowiednich przymusowych procedur. Pracownicy pozostałych sekcji klubu z Katalonii (m.in. koszykówka i piłka ręczna) już zgodzili się na takie rozwiązanie. W przypadku tej najsłynniejszej sekcji to być albo nie być klubu bo apanaże tutaj są największe. Jak dramatyczna jest sytuacja Blaugrany pokazuje fakt że klub, który jeszcze kilka dni temu marzył o Lautaro Martinezie czy nawet Neymarze, teraz rozgląda się za darmowymi wzmocnieniami na kolejny sezon. Jeszcze gorzej jest w Espanyolu, który jako pierwszy wdrożył procedury ERTE. Papużki maja dług w wysokości 77 mln euro, a dodatkowo w zimie wydali kolejne 40 mln na wzmocnienia, które jak na razie nie pozwoliły im na wydostanie się ze strefy spadkowej. Prawdziwą katastrofą byłby spadek do Segunda Division, który kto wie czy nie zagroziłby w ogóle istnieniu klubu z Cornella El Prat. Na drugim biegnie jest Athletic Bilbao, który według Roberto Bayona ma na koncie 188 mln euro. Drugi w tej swoistej klasyfikacji jest..... i tutaj na pewno spore zaskoczenie bo maleńki Eibar, który zgromadził na trudne czasy aż 41 mln euro, oczywiście bez żadnych zobowiązań. To niewiele mniej niż roczny budżet klubu z Ipurua. Podium zamykaja Królewscy z Madrytu, którzy w prawdzie mają zadłużenie ale na tyle dużo pieniędzy w kasie klubu że przewyższają je o 38 mln euro. Czwarte w rankingu jest Leganes z 27 mln na rachunku z tym, że popularnym Ogórkom nie doliczono kwoty 38 mln euro za transfery Braithwaite do Barcelony oraz En Nesyriego.
Pełen ranking kondycji finansowej klubów La Liga prezentuje się następująco:
1. Athletic Bilbao - + 187,9 mln euro (różnica pomiędzy zadłużeniem a pieniędzmi na koncie – w przypadku Athletic nie ma żadnego zadłużenia),
2. Eibar - + 40,94 mln (brak długów)
3. Real Madryt - + 38,35 mln
4. Leganes - + 27,42 mln
5. Celta - + 24,07 mln
6. Sevilla - + 23,62 mln
7. Villarreal - + 8,43 mln
8. Granada - - 5,35 mln
9. Osasuna - - 6,12 mln
10. Alaves - - 6,50 mln
11. Mallorca - - 10,46 mln
12. Sociedad - - 19,67 mln
13. Valladolid - - 22,67 mln
14. Levante - - 25,06 mln
15. Getafe - - 32,20 mln
16. Espanyol - - 76,67 mln
17. Betis - - 79 mln
18. Barcelona - - 217,20 mln
19. Valencia - - 291,60 mln
20. Atletico - - 522,24 mln
W przypadku Alaves i Getafe są to dane orientacyjne.

Jak już wspomniałem w najlepszej sytuacji w La Liga jest Athletic. Baskowie wprawdzie mogą już zapomnieć o planowanym zysku w kwocie ok. 126 tys. euro ale nie muszą obniżać pensji swoich zawodników. Yuri Berchiche i Inaki Williams pytani w niedawnych wywiadach o obniżkę uposażeń stwierdzili że to dla nich normalne, że skoro nie ma gry to nie ma również pieniędzy za to i wraz z kolegami są gotowi zrezygnować z części wynagrodzeń. Tyle że władze klubu powiedziały jednoznacznie nie i nie zamierzają zastosować procedur i przepisów przewidzianych przez ERTE. Po prostu nie ma takiej potrzeby. Wynagrodzenia na razie pozostaną na takim samym poziomie jak były dla wszystkich drużyn i pracowników klubu. Czy do końca przerwy w rozgrywkach tak będzie tego nie wiadomo. Oczywiście ludzie zasiadający w Pałacu Ibaigane rozważali również opcje obniżki wynagrodzeń bo trzeba być przygotowanym na wszystko, ale nie drastycznych i nie w obecnej chwili, czekając na rozwój wypadków i kwestie tego ile będzie trwało zawieszenie rozgrywek. Decyzja nie jest łatwa bo musiałaby objąć 250 pracowników zatrudnionych w klubie łącznie z piłkarzami. Klub czeka też na negocjacje Prezydenta Związku Zawodowego Piłkarzy (AFE) Davida Aganzo z Javierem Tebasem, Prezydentem La Liga właśnie w sprawie obniżki apanaży zawodników w związku z restrykcjami jakie nakłada ustanowienie stanu wyjątkowego w Hiszpanii. Obie organizacje rozważają obniżki wynagrodzeń o około 10 – 20% a nie jak jest zapisane w ERTE, które zakłada obniżkę nawet do 70% z czego ochoczo skorzystał Espanyol oraz ostatnio negocjowała ze swoimi zawodnikami Barcelona. Ma to być układ zbiorowy i objąć wszystkie kluby La Liga i Segunda Division. A skąd u Athletic tak dobra kondycja jeśli chodzi o finanse? Podczas gdy inne kluby żyły na kredyt, naciągały budżety jak tylko się dało Los Leones prowadzili racjonalną politykę budżetową. Głównie dzięki Josu Urrutii, który wypracował potężną „poduszkę" finansową w wysokości 76 mln euro specjalnego funduszu założonego na nieprzewidziany kryzys. Obecny prezydent dołożył do tego jeszcze 40 mln euro, co daje łączną kwotę 116 mln euro. Jednakże Roberto Bayon, ekonomista na którego wyliczeniach opierał się El Pais stwierdził, że Baskowie nie posiadają „tylko" 116 mln euro na koncie, ale o wiele wiele więcej bo rzekomo aż 188 mln. Bayon posłużył się tutaj danymi ze strony klubowej według której przychód za poprzedni sezon wyniósł 204224000 euro a łączne zadłużenie klubowe wynosi -92% tej kwoty czyli klub niby posiada zabezpieczenie finansowe na koncie na pokrycie zadłużenia w kwocie ok. 188 mln euro. Czy tak jest naprawdę to trudno stwierdzić bo jak wiadomo często jest tak że zapisy księgowe swoje, a rzeczywistość swoje. Nie można jednak wykluczyć że tak jest faktycznie. Wystarczy sprawdzić wpływy z transferów oraz wydatki na nie. Od momentu objęcia sterów przez Josu Urrutię do kasy klubu wpłynęło 221 mln euro a wydatki na nowych zawodników wyniosły ok. 90 mln euro. Różnica wynosi więc około 130 mln euro. Baskowie oczywiście ponieśli koszty inwestycji takich jak rozbudowa dachu nad stadionem (ok. 10 mln euro) czy też inwestycje w ośrodek w Lezamie, które pochłonęły lub pochłoną około 20 mln euro ale od sezonu 2011/2012 klub niemal co roku wypracowywał zysk, niekiedy dość pokaźny bo kilku – kilkunastomilionowy. Do tego należy dodać jeszcze pieniądze jakie są w kasie klubu z obecnego sezonu w postaci karnetów oraz składek członkowskich od socios. Czy daje to łącznie 88 milionów w kasie klubowej, które nie zostały jeszcze wydane? Całkiem możliwe bo akurat w przypadku stowarzyszeń finanse liczy się trochę inaczej i np. Los Leones nigdy nie wliczali do rocznego budżetu transferów czy to do klubu czy też z klubu. Tak samo jeśli chodzi o inwestycje, które też szły niezależnie od przyjętego budżetu przez Walne Zgromadzenie Socios oraz wspomniana przeze mnie „poduszka finansowa". Ciekawą pozycją w finansach Athletic jest kapitał netto klubu, cokolwiek kryje się pod tą pozycją w bilansie finansowym, który na dzień 30 czerwca 2019 roku wzrósł o ok. 24 mln euro, do kwoty niemal 158 mln euro. Czy część tego, być może w gotówce na koncie bankowym również wlicza się do owych 188 milionów euro obliczonych przez hiszpańskiego ekonomistę? Niewykluczone.

A jak się ma sytuacja po stronie wydatków. Na pensje zawodników klub wydaje około 84 milionów euro na sezon, do tego dochodzi około 5 mln euro kosztów wynagrodzeń dla pracowników niezwiązanych z personelem sportowym, a więc różnego rodzaju obsługa techniczna, administracyjna itp. Do końca sezonu jak obliczyli, tym razem dziennikarze Marci, Los Leones uzyskaliby około 30 mln euro z tytułu transmisji telewizyjnych, biletów, reklam oraz tzw. wpływów dnia meczowego czyli wszelakiej działalności handlowej. Do tego należy wliczyć około 2 mln euro strat z powodu zamknięcia klubowego muzeum. Trzebaby tutaj zapewne wliczyć zmniejszone zyski z karnetów bo kibice zakupili je na cały sezon, tak więc trochę należy oddać fanom, którzy też jakoś niespecjalnie domagają się tego od klubu więc w tym temacie zapewne dojdzie do jakiegoś porozumienia. Wszak klub nie raz szedł na rękę socios, którzy nie płacili za bilety na mecze pucharowe i w ten sposób oszczędzili sporo pieniędzy. No ale to jest melodia przyszłości.

Kluby z Primera Division i Segunda Division to nie jedyne, które chcą skorzystać z ERTE. Dotyczy to również klubów z Segunda B. Tutaj sytuacja wydaje się dość ciężka dla wszystkich. W Grupie w której grają rezerwy Los Leones to w zasadzie tylko Bilbao Athletic, z wiadomych powodów, nie będzie ciąć wydatków poprzez obniżenie pensji. Nie wiadomo czy to wystarczy bo większość i tak działa na granicy bankructwa. Najlepszym przykładem tutaj jest Barakaldo, które ma dość spore zadłużenie a budżet spinało tylko dzięki spotkaniom sparingowym z Athletic. Władze klubu z Bilbao już teraz rozważają kroki jakie będą mogły podjąć by wspomóc przynajmniej te z którymi łączy je umowa o współpracy.